నీ ముఖం కళకళలాడుతోంది.
నా ముఖం వెలవెలబోతోంది. నీవు ప్రశాంత వదనంతో శాశ్వత నిద్రలోకి జారుకున్నావు. నేను నిరంతరo నీ జ్ఞాపకాలతో వ్యాకులతతో జీవిస్తున్నాను.
నీవు నీ మరణం కోసం
బంధు మిత్రులందరినీ
పిలిపించుకున్నావు. అందరికి వీడ్కోలు చెప్పి వెళ్ళిపోయావు.
అందరూ నా చుట్టూ ఉన్నా
ప్రస్తుతం నేను ఒంటరిగానే
ఉన్నాననిపిస్తోంది నీవు లేక!
ఐదు పదుల సాంగత్యాన్ని
ఐదు నిమిషాల సమయంలో
తెగతెంపులు చేసుకున్నావు.
ఎన్నడూ నేను ఊహించలేదు నేనుండగానీవువెళ్ళిపోతావని!?
నేను ముందే చెప్పానుగా నీకంటేముందు వెళ్తానని!
నీవుoడాలని,నీవెక్కడైనా
బ్రతుకు తావని నీవు లేని
బతుకు చిందర వందర
అవుతుందని.. అయినా
నిర్మోహమాటంగా అంత కఠిన నిర్ణయంతీసుకొని వెళ్ళిపోయావే!
నా గురించి నీకు
ఆలోచన రాలేదా!?
వాష్ రూమ్ లో సబ్బు బిళ్ళ
కండువకూడా పెట్టుకోలేనని
వెళ్లేముందు నీకు అసలు
జ్ఞాపకం రాలేదా?
ముతక బట్టలు వేసుకోవద్దని చేతకాక పోయినా దుస్తులు
ఇస్త్రీచేసితొడిగించే దానివి కదా!?
మరి ఇప్పుడు ఇవన్నీ ఎవరు
చేసి పెడతారనే ఆలోచన నీకు
అసలు రాలేదా!!
ఈ అశక్తుడు ఈ బలహీనుడు
నీకు ప్రేమను పంచి ఇవ్వడం
తప్ప ఒక్క ముక్కుపుడకైనా
తేలేదని ఎన్నడూ షికాయతు
చేయని నీ కృతజ్ఞత గల
జీవితానికి నేనేమిచ్చి రుణం
తీర్చుకోను ఒక్క సారి చెప్పవా!
విలువైన బట్టలు
అందమైన అలంకార వస్తువులు నీకు నేను కొనిపెట్టక పోయినా
నకిలీ వస్తువులు ధరించి వెళ్లే
దానివి కదా ఫంక్షన్లకు ఈ నీ
క్రియలన్నీ తెలిసి ఉన్న ఆ
సృజన కర్త నిన్నుతప్పకుండా
స్వర్గంలో ప్రవేశింప చేస్తాడని
ఖచ్చితంగా చెప్పగలను.
మరి నీవు నీ ప్రభువు
ప్రసన్నత పొందిన దానివి కదా!
నాకోసం సిఫార్సుచేయగలవా!
నన్ను నీవు మర్చిపోకు సుమా !!నీ వెంటనే నేను వస్తున్నానుగా!
నీ ప్రభువే నా ప్రభువుకదా!
నిరాశలేదు. తప్పకుండానిన్ను
స్వర్గంలో కలుసుకుంటాను!?
మొహమ్మద్ అబ్దుల్ రషీద్ తెలుగు రచయిత అనువాదకుడు కవి సాహిత్య భూషణ్ అవార్డు గ్రహీత
