మయూఖ ఆశ్వయుజ మాస, అక్టోబర్ 2022 సంపాదకీయం
ఎవరు ఏ ఉక్కు పాదాన్ని మోపినా నీదైన ధైర్యం నీదైన చైతన్యం అనే స్పృహ ఉండాలి . పరిస్థితులు ఎన్నో వస్తుంటాయి ,పోతుంటాయి . హోరుగాలికి , గాలి వానకు స్థిరంగా నిలబడిన పర్వతమంతటి మనోనిబ్బరం ఉంటే తొట్రుపాటులు ,తొందరపాటులూ ఉండవు . జీవితం నిలకడగా ఉంటుంది. దారుణ ప్రభావాలు చూపే అతి అనుకరణాల దుష్పరిణామాలు ఆలోచనల ను ఎండి పోయేలా చేసినా వాటికి లొంగిపోకుండా జీవనది ప్రవాహం లానూ సాగేలా జాగ్రత్త వహించాలి.
వ్యక్తులు ఉంటారు .వ్యవస్థలు ఉంటాయి .ఈ రెంటిలో ఏది ముఖ్యం అనేది తెలుసుకునే సమర్థత కావాలి .ఈ సమర్థత ఎలా వస్తుంది ?ఇది ఒక గొప్ప ప్రశ్న !ప్రశ్నించుకుంటేనే ఆత్మ ప్రబోధం అవుతుంది .అనంతమైన సారస్వతం మనకు ఉన్నది .అద్భుతమైన సాహిత్యం మనకున్నది .చేతిలో పుస్తకం పట్టుకొని ప్రశాంత చిత్తం తో చదివే రోజులు దరిదాపుల్లో లేనట్టు ఉన్నా , ఒక తెలివిడి తనం కోసం వర్తమానంలో గతాన్ని తోవ్వుకోవడమే ఇప్పుడు అవసరం. అంతర్జాలంలో మంచిని మాత్రమే కంటికి కట్టుకుంటే , మనస్సుకు చుట్టుకుంటే ప్రమాదాలకు తావుండదు. కాని , అలా చేయడం లేదు. సమయమున్నప్పుడు సమయాన్ని చేజిక్కించుకున్నప్పుడు పుస్తకం చేతబట్టి చదివాలి. అప్పుడే అలసట తగ్గుతుంది , ఆసక్తి పెరుగుతుంది. అవగాన వస్తుంది.
రంగులు ..రంగులు .. ఎక్కడ చూసినా రంగులే ! ఈస్ట్ మెన్ కలర్ చిత్రాల పరిజ్ఞానం బెస్ట్ అయి కూర్చున్నది . నలుపు తెలుపు భావాలు వీగిపోతున్న అతిపెద్ద లైఫ్ కాన్వాస్ పైన మనదైన తలకాయ ఎక్కడున్నదో వెతుక్కోవలసిన వర్తమానమిది.భావి జీవితం చిరునామాను ఏ కుంచె చెప్పగలదు? ప్రశ్న ! ప్రశ్నించకుంటే ఆత్మ జ్ఞానం ఎట్లా అందుతుంది ?
స్పీడ్ .. స్పీడ్ .. అంతా స్పీడ్ మయమే ! ఈ వేగం నిత్యజీవితంలో కలిసిపోయింది . ఎన్ని ఆంక్షలు ఎన్ని నియంత్రణలు పరిపాలనలో ఉన్నా , దాటిపోవాలి దూరిపోవాలి చేరుకోవాలి అనే ఆతృతతోనే హృదయం అనే సాటిలైట్ ఆర్బిట్ లో మనసనే గ్రావిటేషనల్ ఫోర్స్ తిరుగుతూ తిరుగుతూ ఆలోచన అనే ఇంధనాన్ని ఖర్చు చేస్తూనే కక్ష్యలను దాటుతున్న వైనం! రహదారులపై వేగ నియమాన్ని తీసుకుంటే, స్పీడ్ తో పరిమితులను దాటామనే పరమానందం వాహన చోదకునిలో కలిగిస్తూ పోతున్నప్పుడు సంభవించేది యాక్సిడెంట్సే! ఇంటికి జరిమానాలు వస్తే ఏంటి , జరగవలసిన నష్టాలు జరిగిపోతూనే ఉంటాయి. అతి వేగం ప్రమాదకరం అనేది రాతలకే పరిమితమైపోతున్నది.
ప్రాపంచిక విషయాలన్నీ అశాశ్వతమైనవని యోగిపుంగవులుగా ఎందరో చెప్తున్నా పరుగులకాలంతో పోటీపడుతున్నారు సామాజికులు.
ఆహార నియమాలు ఎన్ని పాటించినా , శని ఆదివారాలలో సరదాలకు వినియోగిస్తున్న సమాజం ఇది . ఒకరోజు పెట్టే ఖర్చు పేద కుటుంబానికి నెల గ్రాసమవుతుంది . ఇవన్నీ తెలియకనా ! తెలుసు ! తెలిసి చేసే వే! జాగ్రదావస్థనుండి స్వప్నావస్థలనుండి జనులు నేర్చుకోవలసినవి ఎన్నో ఉన్నాయి. జ్ఞాన , విజ్ఞాన శక్తులకు ఆకర్షితం కావాలంటే మనవైన మూలాలను మర్చిపోవద్దు.
ఓవైపున ప్రపంచంలో పేరు మోసిన దేశాలు సుస్థిరమైన మన భారతదేశం కౌటుంబిక జీవన విధానం వైపే ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాయి. వేల వేల సంవత్సరాల క్రితం పుట్టిన మన సంస్కృతిని వాళ్లు అద్భుతంగా భావిస్తూ నేర్చుకుంటున్నారు ఇప్పుడు. పాశ్చాత్య దేశాలు మన దేశాన్ని ఎంతో గౌరవిస్తున్నాయి చాలా ఉదాహరణలు ఇందుకు చెప్పవచ్చును . స్విట్జర్లాండ్ లో ఎన్నో ఏళ్ళ క్రితమే వారే నిర్మించిన ఆరున్నర అడుగుల ఎత్తులో ఉన్న ‘నటరాజ విగ్రహం ‘ వాళ్లకు స్ఫూర్తిగా ఉన్నది.
చికాగోలో వివేకానందుని విగ్రహము , వివేకానందుని వీధి వాళ్లకు ప్రేరణగా ఉన్నది. అయితే ఇదే సమయంలో భారతీయ వ్యవస్థను దెబ్బ కొట్టే వ్యూహాలతో పనిచేస్తున్న కుట్రలు కొన్ని దేశాల్లో ఉన్నాయి. ప్రఖ్యాతిగాంచిన విశ్వవిద్యాలయాలలో సెమినార్లు నిర్వహిస్తూ కేవలం మత పరంగా చూసి, సర్వ మత సౌభ్రాతృత్వ దృక్పథంతో ఉన్న మనదేశంపై అబద్ధాల బురదచల్లుతున్న వైనమూ ఉన్నది. ఇది అందరూ తెలుసుకోవాలి . అంటే ఆనాడు ఎప్పుడో ఆయా దేశాల్లో మన సంస్కృతిని చాటే విగ్రహాలు , వీధులు స్థాపించినప్పటికీ ఇప్పుడు మన దేశంలో పెరిగిపోతున్న ఇంత అనైక్యతకి మధ్యన చాలా చాలా భేదం ఉన్నది. మారుతున్న కాలం ఏం నేర్పిస్తుంది అనేది ఆలోచించాల్సిన అవసరమున్నది.
దేశ సౌభాగ్యాన్ని రక్షించుకునే ఆశయంతో ఆనాడు మన సమాజం ఉండేది. మరి ఇప్పుడో?ఇదే ఆలోచించాలి.
ప్రపంచంలో ఎక్కడా లేని కుల వ్యవస్థ వృత్తులతో పాటు వచ్చినవాటి రాజకీయ కారణాల తో కొత్త రంగులు పులిమిన విచిత్ర చిత్రాలను గమనించవచ్చు. అతి ఎక్కడైనా అనర్థాలు తెస్తుంది. వేల ఏళ్ల చరిత్ర ను తిరగేస్తే ఉన్న పరిస్థితులు వందేళ్ల చరిత్రలో లేవు. ఉండవు. మార్పులు సంభవిస్తాయి. మార్పులు చోటు చేసుకుంటాయి. ఇదే చేటు తెచ్చింది , వీటికి బాధ్యులెవరో తెలుసుకోవాలి. ” తెల్లోడు తెచ్చిన తెగులేర యిది , నల్లోడు నేడు నడుపుతున్నాడు” ఈ వాక్యాలు అక్షర సత్యం.
అనైక్యత ..అనైక్యత ..అనైక్యత .. ఇది ప్రస్తుతం ఎక్కువైన వైనం! ఈ కాలుష్యం నుంచి తట్టుకోవాలి ఈ కాలుష్యాన్ని పోగొట్టాలి. అప్పుడే దేశ సమగ్రత ను కాపాడుకున్న వాళ్ళం అవుతాం .
పైన చెప్పుకున్న అన్ని కాలుష్యాలను దిగుమతి చేసుకున్నప్పటి నుండే ఇలా దిగజారి పోతున్న నేటి పరిస్థితులకు కారణం. లక్ష్యాన్ని గురి చేసుకోవడం అన్నదే లేదు ఇదంతా సామూహిక ఖననం అనవచ్చు . ఈ ఒంటెద్దు పోకడలలో దేశ ఔన్నత్యాన్ని కోల్పోతున్నామనే ధ్యాస లేకుండా పోతున్నది. ఆం .. ఏమైతే నాకేంటి అనో, ఆం .. నా ఒక్క అడుగుతో పోయేదేముందనో తెలివి తక్కువగా ఉంటున్నారు దేశీయులు. ఈ అనాసక్తత ఈ ఆడంబర హేల ఈ అనాలోచిత ఇవన్నీ దేశ సమగ్రతకు చేటు చేస్తాయి. ఇది చాలా చాలా ప్రమాదకరం. రేపటి తరానికి చెడును చేసే చర్యలు ఇవి! రంగుటద్దాలనుండి చూడక కళ్ళు తెరిచి చూడాలి.
