“రైతో రక్షతిరక్షితః”
రైతును మనం రక్షిస్తే
రైతు మనలను సంరక్షిస్తాడు…
ఇది వాస్తవం…
మరి…
నేల తల్లిని నమ్ముకున్న రైతు
నాగలి పట్టి నలుగురికి అన్నం పెట్టిన రైతును…
నేల విడిచి సాము చేయమంటే ఎలా….
రెక్కాడితే కానీ, డొక్కాడని వాళ్ళు…
రెక్కల కష్టం మీద బ్రతికే వాళ్ళు…
రెక్కల కష్టం ఆపితే ఎలా….
ఎండకు ఎండుతూ,వానకు తడుస్తూ…
ఏళ్ల కొలది భూమిని నమ్ముకుంటూ…
కాలం కన్నెర్రజేసినా, కడుపు కాలినా…
కండరాళ్ళను కరిగిస్తూ….
కన్నీళ్ళనే కాలువలుగా పారిస్తూ…
క్వింటాళ్ళ కొలది పంటను పండిస్తూ…
వేయిలమందికి అన్నం పెట్టిన అన్నదాత….
చెమట చుక్కనే నీటి చుక్కగా మార్చి...
నేల తల్లికి దాహం తీర్చే దాత..
రెక్కల సాము ఆపితే ఎలా….
ఇంటిని, పాడిపంటలను చూసుకుంటూ….
చెమట చుక్కను ధారపోసి…
బిడ్డలను కార్పోరేట్ చదువులకు పంపుతూ…
పల్లె బాటను పానంలా కాపాడుకునే రైతు…
రెక్కల కష్టం ఆపితే ఎలా…
భూస్వాముల చేతిలో రైతు
కీలు బొమ్మలుగా మారి
నమ్ముకున్న భూమిని చేజార్చుకున్న రైతు…
ఉరితాడుకు బలి అయితే ఎలా….
