కాపుకు వచ్చెనంచును పికమ్ములు కమ్మగ కూయుచుండగా
మాపున మల్లెపువ్వులకు మాటున మన్మథు డాడుచుండగా
తీపివసంతమై ప్రకృతి దిక్కుల చక్కిలి వెట్టె లక్ష్మణా!
ఆకాశంబను తండ్రి కోపమున యంగారంబు చిందించె, భూ
లోకంబంతయు గుండె వ్రయ్యలయికల్లోలమ్ముతోనుండ, చీ
కాకుంబొందెను జీవసంతతులకున్ కాయంబులున్ వాడగా
యీ కాలమ్మిది గ్రీష్మతాపమయి మండించెగా లక్ష్మణా!
ఆకసమందు మేఘముల యాత్ర, మయూరి విలాసగాత్ర, నీ
రాకర పాత్రయై వసుధ, ప్రాణవికాసమనోహరుల్ తరుల్
భేకములెల్ల వేదమంత్రముల ప్రీతిపఠించెడు విప్రవర్యులై
ఆకలి దీర్చువర్షమని హాలికు సీరము సాగె లక్ష్మణా!
వాహినులెల్ల తేటపడె వారిదముల్ మటుమాయమై చనెన్
కాహళమూదెగాలి, బతుకమ్మలు గౌరిసరస్వతీ సిరుల్
గేహినులాడిపాడి వెలిగించిన పున్నమి దీపమట్లు, స
మ్మోహనమై శరత్తు జగముల్లము పొంగగ వచ్చె లక్ష్మణా!
పగలా! తగ్గెను, ప్రేమదంపతులకున్ బంధమ్ము లౌరాత్రులా
మిగులున్ దీర్ఘములయ్యె, మంచుముసుగై మేల్దుప్పటుల్ గప్పగా
రగిలెన్ మంటలు వేడిగాచుకొనగా ప్రాభాతముల్ గ్రాలగా
యిగ మంచుంజనులెల్లరున్ వణకగా హేమంతమై లక్ష్మణా!
పచ్చని కోక పాతబడి పండిన యాకులవోలె జారగా
చచ్చినవారికై వడిని సాముదిగంబరలై విశీర్ణలై
పిచ్చుకలైన కానక తపించెను చెట్లు చేమలున్
వచ్చె విరాగమౌ శిశిర వాసరముల్ పరికించ లక్ష్మణా!
పచ్చ కిరీటమున్ పసిడి పచ్చ శరీరముదాల్చి యెప్పుడున్
స్వచ్ఛ పరీమళమ్ములతో శాంత విలాసమయూఖ మాలికా
గుచ్ఛపు వెల్గలన్ పరిచి కూడుట వీడుట జీవసారమన్
ముచ్చట దెల్పు నీ ప్రకృతి మోదము విప్లవమౌచు రావలెన్
