అమావాస్య నే అసలైన గురువు
అంధకారం లోనే ఆలోచనలు వెలుగు చూస్తాయి
లోటు లోతుగా దారులు వెతుకు తుంది
చీకటి చెప్పే కథలు చిర కాలం
తడుముదామన్న తాకని బందాలు
తన వారు ఎవరో మొదటి సారి ఎరుక జెప్పుతది
లేనప్పుడు మాత్రమే లెక్కలు బోధ పడతాయి
జేబు లోపలికి చేతి వెతికి వెతికి
చిల్లి గవ్వ ను నుదుట ఆద్దు కుంటది
వెలుగు చుట్టూ వున్నప్పుడు
పొగిడే పురుగుల కోలాహలం కోకొల్లలు
మసక బారినదా నీడ కూడా కాన రాదు
వెలుగులో కనబడేది కనికట్టు మాత్రమే
చీకటి లోనే సత్యాలు చీటీ విప్పు తాయి
అర్థం అయితే చాలు అడుగు కొత్తగా వేయ వచ్చు
చీకటి వెలుగులు
జీవితానికి అసలైన పాఠoలు
సిలబస్ లో లేని గుణ పాఠoలు నేర్పుతాయి
