సంభవామి యుగేయుగే …

ఊరి వెలుపల విసిరేసినట్టుగా కనిపిస్తున్న ఒక పది గుడిసెలు

ఎవరూ లేని నిర్జన ప్రదేశం.

మురికి తుమ్మ చెట్లు పిచ్చి మొక్కలు ఏపుగా పెరిగి ఆ ప్రదేశమంతా ఇలా కనిపిస్తుంది.

దగ్గరికి వెళ్లి చూస్తే గానీ తెలియదు అక్కడ మనుషులు నివాసం ఉంటున్నారని …..సువర్ణ టీచర్ ఆవాడంతా తిరిగి అక్కడి పిల్లల గురించి ఆరా తీస్తుంది.

స్కూల్స్ తిరిగి మళ్ళీ ప్రారంభం కావడంతో ఊర్లో ఉపాధ్యాయులందరూ

క్యాంపేయిన్  చేస్తున్నారు. ఆ గ్రామంలో ఉన్న దాదాపుగా అందరి ఇళ్ళలో కి వెళ్లి పరామర్శించి వారి తల్లిదండ్రులకు నచ్చజెప్పి కోవిడ్  నిబంధనలు ఏమిటో తెలియజెప్పి అవగాహన కల్పిస్తున్నారు.

2 సంవత్సరాల క్రితం ఉన్న ఆ ఊరికి ఇప్పుడు చూస్తున్న సమయానికి ఊళ్లో చాలా మార్పులు కలిగాయి.

గ్రామమంతా చిందరవందరగా ఎక్కడపడితే అక్కడ చెత్తాచెదారం పేరుకుపోయింది.

పాఠశాల ఆవరణమంతా దుమ్ము కోట్టుకుపోయింది ఇంతకుముందు స్కూల్ ను కోవిడ్ పేషెంట్స్ కోసం ఐసోలేషన్ వార్డుగా  ఉపయోగించారేమో  శుభ్రం చేయకుండా ఎక్కడికక్కడే మురికి గా ఉంది పాఠశాల మొత్తం .

***********

“ఊరంతా చాలా పాడైపోయింది ఏం చేద్దాం సార్ ….? అన్నాడు హరీష్ అనే ఒక ఉపాధ్యాయుడు.”

“గ్రామ సర్పంచ్ దగ్గరికి వెళ్దాం ఇక్కడ ఉన్న పరిస్థితులు అన్నీ అతనితో చెప్దాం అని మరో ఉపాధ్యాయుడు రఘునాథం అన్నాడు.”

” ఇప్పటికే మధ్యాహ్నం అయిపోయింది

మళ్ళీ మనం తిరిగి మన ఊరికి వెళ్లి పోవాలి కదా సర్ …!!

భోజనాలు చేయడానికి కూడా సౌకర్యంగా లేదు ఏం చేద్దాం అన్నది సువర్ణ టీచర్.”

“మనం నడుస్తూ మాట్లాడుకుందాం పదండి టీచర్ అంటూ బ్యాగులు తీసుకుని సర్పంచ్ ఇంటికి బయలు దేరారు.”

*************

“నమస్కారం సర్పంచ్ గారు అన్నారందరూ ఎదురుగా కనిపిస్తున్న సర్పంచ్ ను చూస్తూ…..!!”

నమస్కారం సర్, మేడం బాగున్నారా అన్నాడు అతను.

భోజనాలు అయ్యాయా పరామర్శించాడు.

విషయం చెప్పారు వాళ్ళు.

“ఇప్పటికైతే మన ఇంట్లోనే భోజనాలు చేయండి రేపు మీరు వచ్చేసరికల్లా క్లీన్ చేయిస్తాను అన్నాడు సర్పంచ్.”

అందరూ భోజనాలు ముగించుకుని పిల్లలు అందరూ ఆరోగ్యంగా ఉన్నారా అని ఆరాతీసారు టీచర్లు.

కొందరు తల్లిదండ్రులు కోవిడ్ బారినపడి మరణించారు.

“కొందరు పిల్లలను కోల్పోయారు. అంటూ ఊరిగురించిన సమాచారం అందించాడు సర్పంచ్.”

” సర్ ఫోటోకు దండవేసారు…అంటూ సాగదీస్తూ ఎదురుగా ఉన్న ఫోటో చూసి అన్నాడు రఘునాథం .”

“మా అమ్మాయి సార్ కోవిడ్ నా బిడ్డ ను మాకు దూరం చేసింది . సంవత్సరం కావొస్తుంది ఉన్న ఒక్కగానొక్క కూతురు మమ్మల్ని అనాథలను చేసి వెళ్ళిపోయింది.అన్నాడు కన్నీళ్ళపర్యంతమై.”

“మన్నించండి సర్ ప్రపంచమంతా అనుభవిస్తున్న బాధ ఇది ఓదార్చలేని బాధ అన్నారు టీచర్లు.”

“మీరు రేపు వచ్చేసరికి స్కూల్ దగ్గర పేరెంట్ టీచర్ మీటింగ్ పెట్టిస్తాను నేనూ వస్తాను అక్కడే తల్లిదండ్రులతో మాట్లాడండి అన్నీ తెలుసుకుని తరువాత ఏంచేయాలో నిర్ణయం తీసుకోవచ్చు అన్నాడు సర్పంచ్.”

అవును సర్ అలాగే అంటూ అందరూ సెలవు తీసుకుని బయలుదేరారు.

*********************

సర్పంచ్ పైన ఉన్న గౌరవం ఏమో తల్లిదండ్రులు అందరూ వచ్చారు.

అందులో పిల్లలను కోల్పోయిన  వాళ్ళుకూడా ఉన్నారు.

దీనంగా చూస్తున్న వాళ్ళ ముఖాలు చూస్తే టీచర్ల గుండె తరుక్కుపోయింది.

తీర్చలేని దుఃఖం వాళ్ళది ఎలా ఓదార్చగలం అనుకున్నారు.

ఊరిపైన ఎంత ప్రేమ వాళ్ళకు రామాపురం 700 ఇళ్ళు గల ఒక పల్లెటూరు.

ఆ ఊళ్ళో అప్పర్ ప్రైమరీ స్కూల్ లో విద్యార్థులు 400 వరకూ ఉంటారు.

కోవిడ్ రాకముందు వరకూ చక్కని ప్రవర్థన తో పిల్లలు శ్రద్ధగా చదివేవారు.

ఈ రెండు సంవత్సరాల లాక్ డౌన్ కాలంలో కొంత కాలం స్కూల్ నడవనేలేదు ఓ నెలరోజులుగా నడుస్తున్నా పిల్లలు ఎవరు రావడం లేదు.

ప్రభుత్వం నుండి స్కూల్ లు రెగ్యులర్ గా నడపాలనే ఉత్తర్వులు రావడం తో ఇలా మళ్ళీ అందరూ కనిపిస్తున్నారు.

అందరితో మాట్లాడి మధ్యాహ్నం భోజనం ఏర్పాట్లు నిర్వహణ వ్యవహారాలకోసం ఒక మనిషిని చూసుకుని సర్దుకునే సరికి వారంరోజులు గడిచిపోయాయి.

అప్పుడు గుర్తొచ్చారు రేవంత్ ,లక్ష్మీ , సంధ్య బాగా చదివే పిల్లలు వాళ్ళు ఎందుకు రావడం లేదో నని ఆరాతీసారు టీచర్లు.

రేవంత్ , లక్ష్మీ అన్నా చెల్లెళ్ళు తల్లిదండ్రులను కోల్పోయారు. చూసుకోవడానికి ఎవరూలేరు. వాళ్ళ చిన్నాన్న వాళ్ళు తీసుకుని వెళ్ళి ఎక్కడో పనిలో పెట్టారంట. తెలుసుకుని చెప్పారు. సంధ్య నాన్న చనిపోయాడు తల్లి ఆరోగ్యం అంతంత మాత్రమే అందుకే ఆ అమ్మాయి రావడం లేదు అన్నారు.

ఎలా చేద్దాం సర్ ?అంది సువర్ణ టీచర్ .

మనమేం చేయగలం టీచర్…?

అందరిదీ అదే పరిస్థితి కదా …? అన్నారు.

ఏమో సార్ మనకు చేతనైనంత ఏమైనా చేయగలమేమో అంది.

మళ్ళీ తనే ఆపిల్లలు చాలా బ్రిలియంట్స్ కదా ఈ సంవత్సరం “మనస్కూల్లోనే 10వ తరగతి వరకు అవుతుంది.అప్పుడు టీచర్లు కూడా పెరుగుతారు. కాస్తా శ్రద్ద తీసుకుంటే ట్రిపుల్ ఐటీ లో సీటు వస్తుంది .

వాళ్ళ వల్ల మన స్కూల్ కు మంచిపేరు వస్తుంది ఆలోచించండి అన్నది.”

ఆలోచిద్దాం టీచర్ కానీ మన పరిస్థితే అంతంతమాత్రంగానే ఉంది. చదువు చెప్పగలం కానీ అకామిడేషన్ ఎలా..?

మన ఇళ్ళల్లోకి తీసుకుని వెళ్ళలేము కదా…? అన్నారు వాళ్ళు.

సువర్ణ టీచర్ తల్లి మనసు ఊరుకోలేదు. ఏదో చేయాలనే తపన మొదలైంది ఆమెలో…!

ఆలోచించింది.ఏదో మనసులోనే నిర్ణయం తీసుకుంది.

టీచర్లిద్దరినీ తనకు తోడుగా రమ్మంది. సర్పంచ్ ఇంటికి వెళ్ళారు వాళ్ళు.

వాళ్ళ మనసులోని మాటలకు కన్విన్స్ అయ్యాడు సర్పంచ్.

ఆ ముగ్గురు విద్యార్థులకూ అకామిడేషన్ ఆయన ఏర్పాటు చేసాడు.

పిల్లలను తీసుకుని వచ్చాడు.

రెండు సంవత్సరాల పాటు భోజనం ఏర్పాట్లు కూడా అతనే చేసాడు.

తల్లిదండ్రులు ఉన్నప్పుడు కూడా అన్ని సౌకర్యాలు అనుభవించేవారు కాదేమో….!!

పదవ తరగతి పరీక్షలు అయిపోయాయి. వాళ్ళూహించినట్లే ముగ్గురు విద్యార్థులకూ మంచి జిపీఏ వచ్చింది.

బాసర ట్రిపుల్ ఐటీ లో సీటు వచ్చింది.  సర్పంచ్ దగ్గరుండి అన్ని ఏర్పాట్లు చూసాడు.

” అందరూ కలిసి వాళ్ళను కాలేజీ లో జాయిన్ చేసారు.”

సెలవులకు ఆయన దగ్గరికే రమ్మని చెప్పాడు.

అలా కొన్నేళ్ళు గడిచిపోయాయి.

*****************

సువర్ణ టీచర్ రాజేశం,రఘునాథం ముగ్గురు ట్రాన్స్ ఫర్ లో హైదరాబాద్ కు వెళ్ళారు.ముగ్గురూ ఒకే స్కూల్ లో పనిచేస్తున్నారు.

మేడం మీకోసం ఎవరో వచ్చారండీ…!!

ప్యూన్ పిలుపుతో క్లాస్ లో వర్క్ ఇచ్చి ఆఫీసు రూపంలో కి వచ్చింది సువర్ణ.

ఎస్ చెప్పండి అంటూ…!

అక్కడే మిగతా ఇద్దరు సార్లు ఉన్నారు.

ఒక పెద్దాయన తో పాటు ముగ్గురు యువతీ యువకులు ఉన్నారు.

“మీరు వీరాస్వామి గారు కాదండీ రామాపురం సర్పంచ్ అంది ఆశ్చర్యానందాలతో ”

“అవునమ్మా అన్నాడు అతను.”

ఆ ముగ్గురు వచ్చి సువర్ణ కాళ్ళు గట్టిగా పట్టుకుని మొక్కారు.

ఏంటిది బాబూ ఎవరు మీరు..?

అమ్మాయిలు ..! అంది.

టీచర్ మమ్మల్ని గుర్తు పట్టలేదా మేము టీచర్… రేవంత్ లక్ష్మీ సంధ్య అన్నారు‌.

సువర్ణ కు మాతృత్వం పెల్లుబికింది.

ఎలా ఉన్నారు

ఏం చేస్తున్నారు…??

ఒకటే ప్రశ్నల వర్షం.

మేమందరం ఐఐటీ మద్రాస్ లో ఫినిష్ చేసాము టీచర్.

రేవంత్ అక్కడే ప్రొఫెసర్ గా చేస్తున్నాడు.

అదే కాలేజీలో చదివే మాక్లాస్ మేట్స్ తో పెళ్ళిళ్ళు ఫిక్స్ అయ్యాయి.

ఈరోజు వరకూ వీరాస్వామి అయ్యగారే మా బాగోగులు చూసుకున్నారు.

ఇంకా ముందుకూడా ఆయనే మాకు పెద్దదిక్కు అంటూ పెళ్ళి కార్డు లు చేతిలో పెట్టారు.

పెళ్ళి పెద్దలు అని ఉన్న దగ్గర రాజేశం,రఘునాథం,సువర్ణ గార్ల ఆశీస్సులతో అని ఉంది.

తల్లిదండ్రులు వీరాస్వామి, కామేశ్వరి గార్ల దత్త పుత్రికలు అని ఉంది.

ఎంత పెద్దమనసు సర్పంచ్ గారు మీలాంటి వాళ్ళు గ్రామానికి ఒకరుంటే చాలు దేశం భవిష్యత్తు బంగారు బాటలో నడుస్తుంది.అన్నారు చేతులెత్తి మొక్కుతూ…!!

సర్పంచ్ చిరునవ్వు తో నాకు ఉన్న ఒక్క కూతురు కరోనా మహమ్మారి మింగింది. ఆశలన్నీ చచ్చిపోయిన సందర్భం లో మీరు నాకు ఒకదారి చూపారు. పిల్లలు అనాథలు కాకుండా తల్లిదండ్రులను సమకూర్చారు. మేం నిరాశతో జీవించకుండా అంత్యకాలంలో మాకు తోడుడడానికి పిల్లలను ఇచ్చారు. మీరు ఉపాధ్యాయులే కాదు జీవన గమ్యాన్ని చూపిన భగవత్సమానులు  అన్నాడు రెండు చేతులు జోడించి.

మీరు అంతమాట అనకండి వీరాస్వామి గారు మీలాంటి వారు ఈ సమాజానికి చాలా అవసరం.

మనమంతా చేయిచేయి కలిపితేనే దేశాన్ని ప్రగతిపథంలో నడుపగలం అన్నారు టీచర్లు.

శ్రీ గురుభ్యోనమః విద్యనే కాదు జీవితాన్నిచ్చిన మీకు శథదా వందనం అన్నారు.

********

తేది:22-09-2021

జయంతి వాసరచెట్ల

9985525355