Home కవితలు కరోనా విలయ తాండవము

జడలు విప్పెనుకదా జగతిపై విషక్రిమి

విస్ఫులింగం విసరి యూపిరి తీయ

శ్వాసకోశములపై పాశసర్పము చుట్టి

మహిషవాహనుడల్లె మహిని విజృంభించె

ముళ్ళ నాలిక జాపి మెల్లగా మనుజులను

కాలగర్భములోకి కలుపుతూపోతోంది

ప్రాణవాయువు నాపి ప్రాణముల హరియిస్తు

పసిడి తరువులలోటు పరిహసించుతు చెప్పె

ముక్కు మూతుల రెండు మూసి మాస్కుల తొడుగు

కరములను గడిగడికి కడిగి లేపనమద్దు

కళ్ళనూ, ముక్కునూ కలియతిప్పకు నెపుడు

కాచుకొని కూచుండె కరోనా వాటిలో

ఆరునడుగుల దూరమవలంబనము చేసి

విషవాయు వలయమును విరిగేట్లుజేయాలి

భద్రతలు పాటించ పారిపోవును క్రిమి

మన బతుకు కలదిపుడు మన చేతనే సుమి

 

You may also like

Leave a Comment