పట్టరాని సంతోషముతో నాన్న కోసం వెతుక్కుంటూ వెళ్ళా!
నాన్న అప్పుడే ఎందుకో
కోపంగా ఉన్నాడు..
అమ్మతో కస్సు బుస్సు
లాడుతున్నాడు..
నాన్న కోపం నాకు అర్థం కాలేదప్పుడు….
అమ్మ నన్ను బడికి పంపినందుకు….
నాకు పని
నేర్పించనందుకు!
సద్గుణాలు ఎన్నో..
ఉన్న నాన్న అమ్మను కసిరించుకుంటుంటే….
ఆ క్షణాన నాన్నను
ఎదిరించ
కుండా
ఉండే
మనసు
నాక్కేడిది..!
ఆడపిల్లలు
ఆరు బయట
కూర్చోరాదని…… ఆంక్షలెట్టినప్పుడు…
నాన్న నన్ను
అనుక్షణం
కంటికి రెప్పలా కాపాడుకుంటున్నాడని
సంతోషపడ్డా…!
కానీ….!
నాన్నే….
నా స్వేచ్ఛ కు అడ్డుకట్ట
వేసే మొదటి వ్యక్తి అని…
అప్పుడు
తెలుసుకో
లేకపోయా…
ఇప్పుడే
తెలిసింది…
మా నాన్న
మగామహారాజు…
అని ఆడజాతిని
అణిచి వేసే
శక్తివంతుడని ….
నాన్న శక్తి
నాకు నచ్చలే…
నాన్నను ఏదురించ
కుండ ఉండలేపోయా…
ఆడపిల్లలు
ఆరు బయటనే
కాదు
అర్థరాత్రి ఒంటరిగా
తిరగాలని నిర్ణయానికీ
వోచ్చా…
మా నాన్న విధించిన
అంక్షాల సంకెళ్లలను తెంచుకొని..
మా నాన్న లాంటి
నాన్నలను
ఒప్పించి
మెప్పించి
అమ్మాయిలందరినీ
బడికి పంపించా……
అమ్మాయి చదువు అవనికి
వెలుగు అని
ఇప్పుడు
మా నాన్నే
ప్రతి ఇంటి వెళ్లి
అమ్మాలoదర్ని
బడికి
పంపించే మార్గం వెతుకుతున్నారు…
డాక్టర్. అరుణ పరంధాములు
(హామీ పత్రము:-ఇది నా స్వీయ రచన ఎక్కడ నుండి కాఫీ చేయలేదు.)