నేను చిగుళ్ళను ప్రేమించాను
అవి పూలవుతాయనుకోలేదు
నేను వెలుగులను ప్రేమించాను
అవి తిమిరాన్ని తరిమికొడుతాయనుకోలేదు
నేను విత్తనాన్ని ప్రేమించాను
అది మహావృక్షమవుతుందనుకోలేదు
నేటి నీటి బొట్టును ప్రేమించాను
అది నీరధి అవుతుందనుకోలేదు
నేను మట్టిని ప్రేమించాను
అది బంగారమవుతుందనుకోలేదు
నేను దారాన్ని ప్రేమించాను
అది వ్రస్తంగా అవతరిస్తుందనుకోలేదు
నేను అమ్మను ప్రేమించాను
ఆమె అమృతమవుతుందనుకోలేదు
నేను గురువును ప్రేమించాను
ఆయన ఆకాశమంత ఎత్తనుకోలేదు
నేను అక్షరాన్ని ప్రేమించాను
అది ఓంకారమవుతుందనుకోలేదు
నేను ఉపనిషత్తును ప్రేమించాను
అది నన్ను మనిషిని తయారుచేస్తుందనుకోలేదు.
అది నన్ను మనిషిని తయారుచేసింది
previous post
1 comment
చాలా బాగుంది కవిత.