మానాపురపు చంద్రశేఖర్
యుద్ధంఎప్పుడూఒకరాక్షసక్రీడే!
సరిహద్దుల్లోమోహరించినమృత్యుకెరటాలన్నీ
రణశకటాలుగాఎగిసిపడుతుంటే,
గగనతలంలోంచిఇలాతలంలోకి
విపత్తుసమయాల్లోజారవిడిచిన
ఆహారపొట్లాల్లాయుద్ధక్షిపణులు
మానవబతుకుల్నిఛిద్రంచేస్తూ
వర్తమానవిధ్వంసాన్నిసృష్టిస్తున్నాయి!
మస్తిస్కానికీమేధోమథనానికి
అంతరంపెరుగుతున్నవేళ
ఆహంకారంఅధికారమదంగారూపాంతరంచెందితే
శృతిమించినరాజ్యకాంక్షపాశవికంగామారితే
ఈ నేలపైరాల్చడానికి
ఒకకన్నీటిబొట్టూమిగలదు
సర్వంబూడిదమయమే..!
బాగస్వామ్యదేశాలపై
అధిపత్యపట్టుకోసం
ఉక్రెయిన్ ‘నాటో’ కూటమిలోచేరికపై
గుర్రెత్తినరష్యాబలగాలు!
సమస్యఒకప్రాంతానిదికాదు
మానవత్వంకరడుకట్టినచూపులతో
దేశంమొత్తంశవాలగుట్టలతోవల్లకాడైపోతోంది!
శిథిలమైనభవనాలు..కుప్పలుతెప్పలుగాపడినశవాలు
మిన్నంటినబాధితులరోదనలు
జననంఖననంకోసమేఅన్నట్లుగా
అగ్రబలగాలసామూహికముట్టడితోముప్పేటదాడి
ఇదిమూడుదశాబ్దాల
వివాదవైరిఫలితంమాత్రమేకాదు
యుద్ధశరణార్థుల
ఆంతరంగికమౌనవేదనలప్రతిధ్వనికూడా!
ఈ నేలపైఆధిపత్యపోరుకోసం
బలిపశువులఆర్తనాదాలరణన్నినాదాలమృత్యుఘోష!
కార్చిచ్చురగిల్చడంతేలికే!
బూడిదలోశూన్యమైనకలలకట్టడాల్ని
పనర్నిర్మించడమే ఒక ప్రశ్నార్థకం?!
ఎన్నిదౌత్యపైత్యాల్నిసంధిప్రయత్నాలుగానెరిపినా
శాంతిమంత్రాలన్నీఅపశ్రుతులుగానేరాలిపోతున్నాయి
చరిత్రఒకరణస్థలనితెలిసినా
ఈ బహిరంతరయుద్ధకాంక్ష
జీవనమానవవ్యామోహంగానేమిగిలిపోయిందిప్పుడు!
