రమేశ్వర్ రాజు గారిది గొప్ప అనుశీలనం. అదిత్యుడి కిరణ శక్తి పరిపూర్ణంగా వీరిపై ఉంది. వీరు వైష్ణవ మతానుయాయులు.శ్రీమన్నారాయణ భక్తులు. అది పద్యాలను పరికిస్తే కనపడుతుంది. నేటి పద్యంలో అనుచు నారాయణా….తుంబురు నారదాదలు నంబరమున… ఆ దృశ్యాన్ని కేవలం ఉహించగలం కానీ అనుభవించలేమన్న దృగ్విషయం తేటతెల్లబరిచారు. దేవలోకం లో తుంబురు నారాదులు ఇద్దరు సంగీత విద్వాంసులు. ఇరువురు ముల్లోక సంచారులు. మహావిష్ణువును స్తుతియిస్తూ కీర్తనలు గానం చేసే వారు. నారదుడి వీణ మహతి అయితే తుంబురుని వీణ కళావతి.
అహో దేవర్షార్ధన్యోయం యత్కీర్తిం శార్ ఙ్గ ధన్వనః
గాయన్మాద్యన్నిదం తంత్ర్యా రమయత్యాతురం జగత్!
దేవర్షి నారదుడు బహుధన్యుడు. ఏల అనగా వీణ మ్రోగిoచుచూ
హరి గుణగానం చేయుచూ పారవశ్వము నందుచూ ఈ జగత్తునంతయూ ఆనందింప చేస్తూ సంచరించేవాడు ఆలాగే సూర్యుడు సంచారీ ఆ గాన మాధుర్యం అలపన అద్భుతమైన దృశ్యం వీక్షించిన వాడే సూర్య నారాయణుడు. అన్ని అవతారలకు ఆది అయిన శ్రీమన్నారాయణుడు పరయోగీంద్రులకు దర్శనీయుడు. సకల సృష్టి అవతారాలకు ఆయనే మూలం. ఆది మూల మితడు అని అన్నయ్య కీర్తనలో కొనియాడినాడు.
దేవ్ ఋషియైన నారాదునిగా అవతరించి శ్రీమన్నారాయణుడు సమస్త కర్మల నుండి విముక్తిని ప్రసాదించే పాంచారాత్రమనే వైష్ణవ తంత్రాన్ని తెలియజేశాడు.
మహావిష్ణువు 21 అవతారాలలో మూడో అవతారం నారదుడు. మహాజ్ఞాని.బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి. గొప్ప వక్త,రాజ నీతిజ్ఞుడు,లోకహితవాది ( భాగవత ప్రథమ స్కంధం) అన్నింటిని మించి భగవద్భక్తుడు. సర్వలోక సంచారీ.అనంత బ్రహ్మాoడములలో ఎక్కడా ఏది జరిగినా ఆయనకు ఇట్టే తెల్సిపోయేది. నారద అన్న శబ్దం లోనే జ్ఞానాన్ని అందించే వాడని అర్థం. ఈ జ్ఞాన బోధకోసమే ఆయన లోకాలు తిరిగేవాడు.అలాగే సూర్యుడూ లోకసంచారియే. ఇరువురి
మార్గాలు ఒక్కటే, స్వరూపాలు నారాయణుడివే. భాగవతాన్ని రచింపమని వేదవ్యాసునికి నారదుడు చెప్పినట్లు భాగవత ప్రథమ స్కంధంలో ఉంది.
వాల్మీకి కి రామాయణం నారదుడు రచింపమనట్లుబాలకాండలో ఉంది. అలాటి అద్భుత భక్తి భావ తత్పరుడు పరమభాగవతోత్తముడు చేసే
దివ్యగానం వినే భాగ్యశాలి సూరుడిని అభివర్ణించడం సహేతుకం. అట్లాంటి నారదుని చూడకున్నా సూర్య నారాయణుడిని సేవిస్తున్నామని రాజు గారు పద్యం లో చెప్పారు.
పరమశివుని డమరుక నాదంలోంచి జన్మించి సంగీతమును విశ్వవ్యాప్తం చేసేందుకు బయలు దేరిన నారద తుంబుర జంటలో ఒకడుగా ప్రసిద్ది పొందినాడు.గంధర్వుడు తుంబురుడు విష్ణుమూర్తి భక్తుడు..పౌరాణిక ప్రసిద్ధి హిందూ పురాణాల ప్రకారం. సూర్యగణంలో సూర్యునికి తోడుగా ప్రతీ ఋతువులో అతని రథంలో ఇద్దరు ఆదిత్యులు,ఇద్దరు ఋషులు, ఇద్దరు గంధర్వులు, ఇద్దరు అప్సరసలు ఇద్దరు రాక్షసులు, ఇద్దరు నాగులు ప్రయాణిస్తారు. చైత్రమాసం ( మధుమాసం)లో ధాత,హేతి,వాసుకి, రథకృతి,పులస్త్య, కృతస్థలి,అనే వారితో పాటు తుంబురుడు రథం లో తిరుగుతాడు. ఈ ఇరువురి ప్రస్తావనతో పద్యానికి నిండుదనం చేకూర్చారు. ఆది దేవా అని,అమరవంద్యుడిని చక్కగా సంబోధించి నిన్ను ఒక్కడిని చూస్తే సకల సౌభాగ్యాలు ఓన గూరుతాయని మంచి పద్యం అందించిన రమేశ్వర రాజుగారికి అభినందనలు.
స్వార్థ రహిత సేవకు నీవే అంటూ ఈ రోజు పద్యానికి శ్రీకారం చుట్టిన రమేశ్వర రాజు గారి కవనాశ్వం సూర్య తేజో విరాజమానంగా సాగుతుంది. మనిషి స్వార్థాన్ని వీడి పరమార్థం వైపుకు అడుగు వేయాలని అందుకు సూర్యుడిని ఉదాహరించారు…ఎటుల బాగుపడునో ఇజ్య దేవ అని చిక్కటి పదప్రయోగం చేశారు రాజు గారు. విష్ణువు సహస్రనామాలలో 446వ నామం ఇజ్య…ఇజ్య దేవుడు అంటే యజ్ఞముల చేత ఆరాధింపబడేవాడు. విష్ణు సహస్రనామo విశ్వం విష్ణుర్…అని మొదలవుతుంది. విశ్వo అంటే విశ్వమంతా తానే అయినవాడు ( నామ రూపాత్మకమై,చిత్రాతి చిత్రమై,వికసించి,విస్తరించి, విరాజిల్లుచు గాన వచ్చు సకల చారా చర జాడ చైతన్య సంహితమగు ప్రపంచమే విశ్వము ) సకల విషయములందు సంపూర్ణమైనవాడు. అంతా భగవంతుడే భాష్యకారుల వ్యాఖ్యానం. విష్ణుః అంతట వ్యాపించి వున్నవాడు. వషట్కారహః వేదమంత్ర స్వరూప, వషట్ క్రియకు గమ్యము ( యజ్ఞం లో ప్రతీ మంత్రం చివర మంత్ర జలమును వషట్ అనే శబ్దంతో వదులుతారు) అంతటిని నియంత్రించి పాలించేవాడు. పరమాత్మ అయిన నేను యజ్ఞ పురుషుడిని,యజ్ఞకర్తను,యజ్ఞఫల స్వరూపుడిని అనిచెప్పారు. కాబట్టి అలాటి ఇజ్య దేవుడిని యజ్ఞం తోనే ఆరాధిస్తారు. యజ్ఞం అనేది అనాదిగా వస్తున్న ఒక హిందూ సంప్రదాయం. వేదం లో యజ్ఞోవై విష్ణుః అని చెప్పబడినది. అనగా యజ్ఞం విష్ణుస్వరూపంగా భావించవచ్చు.యజ్ఞం అను శబ్దం యజ దేవ పూజయామ్ అనే ధాతువు నుండి ఏర్పడింది.దైవ పూజయే యజ్ఞం.యజ్ఞం అంతిమ లక్ష్యం దేవతలను సంతృప్తి పరచడం,వారిని మెప్పించడం. యజ్ఞం అనేది అగ్ని ( హోమం) వద్ద వేద మంత్రాల సాక్షిగా హావిస్సులు స్వాహాకారాల తో సంతృప్తి పరుస్తాం హావిస్సులు అగ్నిలో పడుతున్నప్పుడు పరిపూర్ణ ఏకాగ్రతతో విష్ణవే ఇదం నామమ ఇది విష్ణువు కు సమర్పితం నాది కాదు అని సమర్పిస్తాం.తద్వారా లోక కళ్యాణం జరుగుతుంది. ఇష్ట కామ్యాలు నెరవేరుతాయి. ఈ కవిగారు అక్షర యజ్ఞం చేస్తూ స్వార్థ బుద్ధిని సమాజ పోకడలు మార్చమని సూర్య నారాయణుడి ద్వారా శ్రీమన్నారాయణుడిని వేడుకుంటున్నారు. పరస్పరo భావయన్తహః శ్రేయః పర్మవ్యాప్సధ…. పరమాత్మ తాను సృష్టించిన ప్రజలను.. ఓ ప్రజాలారా ఈ యజ్ఞం ద్వారా మీరు శ్రేయస్సును కాంక్షించి అందరూ లాభం పొందండని యజ్ఞ సూత్రాన్ని గీతలో శ్రీకృష్ణుడు తెలిపాడు. యజ్ఞం చేయడం అంటే సర్వజీవి ఆరాధన చేయడం అనే సత్యం పద్యంలో స్ఫురిస్తుంది. యజ్ఞం లో కూడా చాలా రకాలున్నాయి.మానవ జీవితంలో యజ్ఞాలు చేస్తే పరమాత్మకు ప్రీతి కలుగుతుంది. ఈ యజ్ఞాలు 5 రకాలు బ్రహ్మ యజ్ఞము,దేవ యజ్ఞము, పితృ యజ్ఞము, భూత యజ్ఞము, నృయజ్ఞము. బ్రహ్మ యజ్ఞము అంటే వేదాధ్యయనం చేయడం. జ్ఞాన విస్తరణ చేయటం. దేవయజ్ఞం అంటే కామ్యం ..ఆజ్యాది హోమద్రవ్యాలను వినియోగించి చేసే ప్రక్రియ.పితృ యజ్ఞము అంటే పరలోకంలో ఉన్న తండ్రికి, పూర్వీకులకు శ్రాద్ధ, తర్పణాలు నిర్వహించడం. భూత యజ్ఞము అంటే సకల జీవరాసులకు ఉపయోగపడేలా నడుచుకోవాలి.
నృయజ్ఞము అంటే అతిథి స్వయం విష్ణుః అని ఆదరించి గౌరవించాలి. కనీసం దైవారాధన ,ఐక్యత దానం చేయడం ద్వారా యజ్ఞ పురుషుడిని సంతృప్తి పరుచవచ్చు. మానవ హితాన్ని కోరి రాజు గారు యజ్ఞకర్మల బోధ చేశారు. చక్కటి పద్యం అందించిన మీకు అభినందనలు .
