వెలుగును పంచుతూ బతుకును బలిఇచ్చే కొవ్వత్తిని కాను….
కాసేపు మెరిసినా కళ్ళకద్దుకునేలా
బతుకునుసాగించే కర్పూరాన్ని కాను….
తానరిగిపోతూ కూడా సుగంధ పరిమళం అందిస్తూమురిసే గంధం
చెక్కను కాను…
అంధకారం అలుముకున్న బ్రతుకులో అజ్ఞానాన్ని తొలగించే
అక్షరం ముక్కను కాను…
నీడనిస్తూ పూలనిస్తూ ఫలాలనిస్తూ
ప్రాణవాయువు నందిస్తూ రకరకాల
గృహోపకరణాల రూపంలో సేవలందిస్తూ సస్యశ్యామలంగా
నా దేశాన్ని నిండుగా నిలుపుతూ…
మొడై పండుముసలిలా చిక్కి శ్యల్యమై ఎండుకట్టేగా మారి కడకు
కాలుతూ కూడా పరులకు పనికొచ్చే
తరువును అసలే కాను ……
ఇన్నాళ్లు సేవలు పొందడమే తెలిసిన నాకు సిగ్గుగా వుంది
మనిషై ఈ మట్టిలో పుట్టినందుకు
ఒక్క మంచి పనైనా చేయాలని సంకల్పించుకున్నా పైచేయి అంటే
చేయి అధించడం అని తెలుసుకున్నా!!!
నేను సైతం
previous post