అనగ గనగా ఒక ఊరు ఉండేది.ఆ ఊరి పేరు ఇబ్రహీంనగర్ అక్కడ తేదీ 4-4-2024 న రాత్రి 7.30.ని.షా.లకు ఎల్లమ్మ జాతర మొదలైంది.
ఎల్ల-అమ్మ అంటే ప్రపంచానికి తల్లి కాబట్టి. ఆమె బిడ్డలుగా అన్నం పెట్టే బాధ్యత ఆమె పిల్లలుగా మనందరి బాధ్యత అని బోనం పట్టుకుని…పోతారు. అలా
అప్పుడు మేము ఆ ఊరికి వెళ్లాము. మేము ఉదయమే లేచి తయారై బోనం తలపైన పెట్టుకొని హారతులు పట్టుకొని డప్పులు చాటింపులతో ఎల్లమ్మ గూడికి పోయినం. ఎందుకంటే ? నీటినుండి-ధూళి నుండి పుట్టిన ఎల్లమ్మ ఆరెండింటి తోనే పంటలు పండి మన ఆకలి తీరుస్తుందని, అంటురోగాలు రాకుండా కాపాడు తుందని,కృతజ్ఞతగా బోనాల పండగ చేస్తాము.
అక్కడ చాలా జనాలు ఉన్నారు. మేము గుడికి పోగానే కొద్దిసేపు నిలుచున్నాం. ఆ తర్వాత మాకు కూర్చోవడానికి స్థలం దొరికింది. అప్పటికే అయ్యగారు అక్కడ పూజ మొదలు పెట్టారు అక్కడ తిరునాళ్లు కదా చాలా బొమ్మలు అమ్మడానికి వచ్చినవి, మా తమ్ముడు చూచి బొమ్మలు కావాలని ఏడ్చినాడు. అప్పుడు మా అమ్మ వెళ్లి వాడికి కావలసిన బొమ్మలు కొనిచ్చింది. ఆ తరువాత కొద్దిసేపు కూర్చున్నాం. కొద్దిసేపటికి పోతరాజు వచ్చాడు ఆయన మేకను కొరికి ఆ మేక యొక్క రక్తం తాగాడు. ఎందుకలా చేస్తారంటే ఇంటి పనులలో ఏవో కొన్ని చేయలేదనే కోపంలో ఎల్లమ్మ భర్త అయిన జమదగ్ని కొడుకు పరుశురాముడి తో అమ్మ ను చంపేయమని అంటాడు. పరుశురాముడు తండ్రి మాటతో ( ఎల్లమ్మ) నరికేస్తాడు. ఆ కథ అందరికీ తెలిసేందుకు ఈనాటికీ దాన్ని ఒక ఆచారంగా చేస్తున్నారు.
ఆ తర్వాత గుడి చుట్టూ తిరిగి ఇంకా అక్కడ ఉన్న భక్తుల మీదికి ఉరికాడు.అప్పుడు నాకు చాలా భయమేసింది.బాధ కూడా కలిగింది. అలా ఆచారాల పేరుతో మూగ జీవాలను హింసించడం నాకు నచ్చలేదు.ఈ ఆచారాలను ఆపితే బాగుండనిపించింది.ఆ గుడి పక్కనే ఒక పెద్ద ఫంక్షన్ హాల్ ఉంది మేము ఆ హాల్లోకి పోయి అక్కడి నుంచి పోతరాజును చూసినం కానీ కొంతమంది అదే ఫంక్షన్ హాల్ లో కూర్చున్నారు. ఆ తర్వాత మా అక్క పెద్దమ్మ అన్న పెద్ద బాపు అక్కడే ఉన్నారు మేము ఇంటికి వచ్చి అన్నం తిని పడుకున్నాము. అప్పటికే సమయం ఒకటి అయింది. కొద్దిసేపటి తరువాత మా వాళ్లు కూడా ఇంటికి వచ్చి తిని పడుకున్నారు. మళ్లీ పొద్దున లేచి ఆటో కి ఫోన్ చేసి మా ఇంటి పక్కన ఉన్న పెద్దమ్మ వాళ్లతో కలిసి ఇంటికి వచ్చాము.
నీతి:- ఏ కుటుంబంలోనైనా వెనుకటి నుండి వచ్చిన ఆచారాలు సంతోషకరమైనవైతే పాటించాలి…అలా కాకుండా ప్రాణులను హింసించేవైతే కొంచెం మార్పులు చేసుకొని పండగను ఆనందంగా జరుపుకోవాలి.
