బాల్యాన్ని బంధించాలని తెలియనే
లేదు
వేళ్ల సందుల్లోంచి జారిపోయింది
పోతూ పోతూ ఇన్ని ఆనందానుభూతుల్ని
వెదజల్లింది
ఆ తరువాత వసంతంలా వచ్చిన యవ్వనాన్ని పట్టుకోవాలని చూస్తే
అదీ పుస్తకం లో దాచిన
నెమలి కన్నులా
నాకు తెలియకుండానే
ఎక్కడో పడిపోయింది
పోతూ పోతూ
కొన్ని మధురానుభూతులను
వెదజల్లి వెళ్ళింది
ఇక ఇప్పుడు ……
బాధ్యతలకు బందీ అయిన
బరువైన జీవితం ౼
బాల్యం బాదం చెట్టు చుట్టూ
తిరిగి కాయలను ఏరుకుంటుంటే
యవ్వనం మధురానుభూతుల్ని
మనసారా ఆహ్వానిస్తుంటే
నేనున్నాను అంటూ వర్తమానం !
వర్తమానం బాధ్యతల బంధాల చుట్టూ తిరుగుతూ
బరువులను ఎత్తు కుంటున్నది
యవ్వనం ఊహల చుట్టూ తిరిగే
ఉత్సాహాన్ని ఇస్తే
ఉద్యోగం జీతం చుట్టూ తిరిగే
నీరసాన్ని స్తున్నది
ఏమంత్రగాడోవచ్చి
చేజారిన బాల్యాన్నో
చెప్పకుండా పోయిన యవ్వనాన్నో
తిరిగి ఇస్తే బాగుండు…
౼డా౹౹నెమ్మికంటి సంధ్యారాణి
