హిందీమూలం: డా. విష్ణు సక్సేనా, తెలుగు సేత: డా.సీ.భవానీదేవి
జ్వలన రాత్రులుగానీ
కన్నీటితో తడిసే పగళ్లుగానీ ఉండవు
ప్రేమకు బదులుగా
నువ్వు ప్రేమను ఇవ్వటం నేర్చుకుంటే!
ఎప్పుడైనా గుసగుసలాడితే
ప్రభాత ప్రేమగానమై
స్వతఃస్సిద్ధంగా ప్రవహించసాగింది
శబ్ద గోదావరిలో
ఆహ్లాదస్సర్శను పొందిన దేహం
అసంఖ్యాక గీతాలుగా మారిపోయింది
శరీరమైతే మేలుకొని ఉందిగానీ
మననూ….ఆత్మా… రెండూ నిద్రించాయి
చీకటి వెలుగుల నుండి
మొహం దాచుకుని సంతోషించలేవు
ప్రేమకు బదులుగా
నువ్వు ప్రేమను ఇవ్వటం నేర్చుకుంటే…
ఆహ్లాదస్పర్శను పొందిన దేహం
అసంఖ్యాక గీతాలుగా మారిపోతుంది!
ఒడిలో సేద తీరిన నా తలపై
మెల్లగా నువ్వు నిమురుతున్నప్పుడు
కన్నీళ్లు తుడుచుకుంటాయి
వెక్కిళ్ళు ఆగిపోతాయి
గుండెచప్పుళ్ళు…. శ్వాస నిశ్వాసలు… చూపులు
అన్నీ…. అతి సహజంగా మారిపోతాయి
కానీ… నీ ఒకే ఒక్క మాట
అన్ని భ్రమలనూ తొలగించింది
పువ్వులు పెడమొహం చేయవు
కంటకాలు కొంగుల్ని లాగవు
ప్రేమకు బదులుగా
నువ్వు ప్రేమను ఇవ్వటం నేర్చుకుంటే!
కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంటాయి
వెక్కిళ్ళు ఆగిపోతాయి!!
పూల చెవిలో
సీతాకోక చిలుక ఏదో చెప్తోంది
ఇక ఋతువును అర్థం చేసుకో!
అన్నింటితోబాటు వసంతం కూడా వచ్చేసింది
నువ్వు రాతిని తాకితే కూడా
దేవతలూ మారిపోతుఁది
నిన్న రేపటి పొరపాట్లన్నీ….
లోన దాగిన గాయాలన్నీ….
నిన్ను చూడగానే మాయమవుతాయి!
ప్రేమకి బదులుగా
నువ్వు ప్రేమను ఇవ్వటం నేర్చుకుంటే
నువ్వు రాతిని తాకితే కూడా
దేవతలా మారిపోతుంది!
