Padmasri Chennojwala

రెక్కలొచ్చిన పక్షి ఏదో రంగుల లోకాన విహరిస్తోంది

రేకు విప్పని పువ్వు చుట్టూ చంచరీకం పరిభ్రమిస్తోంది

పక్షి ఎరుగదు రంగులలో రాక్షసం దాగుంటుందని

పువ్వు ఎరుగదు పుప్పడిలో ముప్పు పొంచుంటుందని

పరిణతిలేని ప్రాయం పద్మవ్యూహాన చిక్కింది

ఛేదించే శక్తి లేని నిస్సహాయత నిర్దాక్షిణ్యంగా నులిమేసింది

మర్మమెరుగని హరిణమేదో పులినోటికి కబళమయింది

అంకురించిన బీజమేదో భవితకు భారమయింది

మొగ్గ తొడిగిన రూపమేదో మనుగడకు శాపమయింది

ఆవిరైన అమ్మతనం చెత్త  కుప్పను ఆశ్రయించింది

మంటగలిసిన మానవత్వం చేతులు కడిగేసుకుంది

పాప మెరుగని పురిటి గొంతుక గుక్కపట్టి ఏడుస్తోంది

వినగలిగిన శక్తి ఉంటే ప్రశ్నల శరపరంపర –

అది తన అస్తిత్వాన్ని ప్రశ్నిస్తోంది హక్కుల కోసం పోరాడుతోంది   

బంధాలను నిలదీస్తోంది బాధ్యతలను గుర్తు చేస్తోంది

నడతను హెచ్చరిస్తోంది విలువలను బేరీజు వేస్తోంది

ఈ పాపం వ్యక్తిదా? వ్యవస్థదా? అని సవాలు విసురుతోంది.