గ్యాస్ కోయిన్ కు ఐదుగురు పిల్లలు. అతని భార్య అంటుండేది…” వీళ్లు ఆశ్చర్యం కలిగించే ఒక రకమైన మొసలి లాంటి జంతువులు” అని. ఆమె చెప్పేది వాస్తవమే.( కథల్లో ఆశ్చర్యానికి ఈ మొసలి పేరు వాడుతుంటారు).
ఈ ఐదుగురు పిల్లలు
ఉదయం నుండి చాలా రాత్రి వరకు బయట కీచులాడుతూ, కొట్లాడుతూ, బొడుపులు గాయాలు చేసుకొని తల్లికి చూపించేందుకు ఒకరి తరువాత ఒకరు ఏడ్చుకుంటూ ఇల్లు చేరుతుంటారు. ఈ విషయం గురించి తల్లి చేతులు జాడించుకుంటూ ,” తనకు ఒక్క క్షణం కూడా ప్రశాంతత లేకుండా చేస్తున్నారు ఈ దురుసు పిల్లలు త్వరలోనే నా తల నరాలు చిట్లిపోవడంలో సందేహం లేదు ” అని అనేది.
ఆమె అన్నదంతా వాస్తవమే అని ఆమె భర్త అంగీకరించాడు. ఆ అంగీకారం ఆమెకు మనసుకు ఎప్పటికన్నా ఎక్కువ బాధ కలిగించింది.
” అలా కూర్చొని తల ఊపకుండా బయటికి వెళ్లి ఏదైనా ఉపాయం చెయ్యి” అంది చికాకుగా.
ఇంట్లో పిల్లల అల్లరి, భార్య గులుగుడు భరించలేక భర్త ఏదైనా చేయాలనుకుని బయటికి వెళ్ళాడు.
ఆరోజు ఆయన అనుకోకుండా ఒక మిత్రుని కలుస్తాడు. పాపం ఆ మిత్రునికి పిల్లలు లేరు, ఉద్యోగం లేదు. ఆయన ఉద్యోగ వేటలో తిరుగుతున్నాడు. అతన్ని చూడగానే గ్యాస్ కోయిన్ మనసుకు ఒక ఆలోచన తట్టింది.
“ఒక ప్రత్యేకమైన బిల్డింగ్ కట్టించి గ్రామస్తుల పిల్లలందరిని కనీసం సగం రోజైనా దాంట్లో కూర్చోబెట్టి తన మిత్రుడిని అక్కడ పిల్లలను జాగ్రత్తగా చూసుకునేందుకు ఎందుకు ఏర్పాటు చేయకూడదు? పిల్లలు విసుగు చెందకుండా నా మిత్రుడు వాళ్లకు ఏదో బోధించవచ్చు. మధ్య మధ్యన చదివించడం, రాయించడం , సంగీతం బోధించడం చేయవచ్చు. అది పిల్లలకు చాలా ఉపయోగకరం అవుతుంది కూడా ! ” అనుకున్నాడు. ఆ తీరుగా అదే ప్రథమ పాఠశాల గా మొదలైంది. ఆ టౌన్ పిల్లలకు అతనే ప్రథమ ఉపాధ్యాయుడు అయినాడు. అందరికీ పిల్లలతో సమస్య లేకుండ అయింది. కానీ గ్యాస్నోయన్ ఐదుగురు చిచ్చర పిడుగులను అదుపులో ఉంచడంతో ఆ ఉపాధ్యాయుని తల త్వరలోనే నెరిసిపోయింది.
ఈ విధంగా మొదటి పాఠశాల అనే విశాల భావం గ్యాస్ కోయిన్ తెలుసుకున్నాడు. ( How Mr.Gascoyne invited school?
Internet కొత్త విషయాలను ఆవిష్కరిస్తుంది.)
మూలం : వారాల ఆనంద్
న దహలీజ్ ఘర్కె సామ్నే
న పీఛే పిచ్వాడే మే
న చార్ దివారోంకో నీవ్
దేఖాతో న ఊపర్ ఛత్ మేరా
కిసీకో న బరోసా
ఘర్ మే న హవా
హైతో సిర్ఫ్ వైఫై
సబ్ అపనే అపనే కమ్రేమే
ఘూమ్ రహీహై ఆశాయే
భడక్ రహీ హై ఇఛ్ఛాయేఁ
సన్నాట ఛా జాతా హై సబ్ మే
శబ్దోఁ నే ఫాంసీ కర్లియా హై దివారోంపే
బజ్ రహే హై అలార్మ్ కి తరహ్ సెల్ ఫోనేఁ
అభివాదన్ వాట్స్ప్ మే
చమక్ రహే హై పోస్టే ఇన్టాగ్రామ్ మే
నాచ్ తే రహతే హై యూ ట్యూబ్ ఓర్ ఓటిటి
గుసా ఆయా హై షహర్ మేరే ఘర్ మే
ఆతే ఆతే దునియాఁకో అపనీ ముట్టీమే జకడ్ కర్ లాకే ఘర్ కే ఆంగన్ మే డేర్ దాలే హై
మైనే డర్తే హువే మేరేహి ఘర్ మే పరాయా పన్ క ఛఠాయి బిచాకే ఛుప్ కర్ హాత్ పాఁవ్ బాంద్ కే బైఠా హూఁ ఏక్ కోనే మే
There is a pleasure in the pathless woods,
There is a rapture on the lonely shore,
There is society, where none intrudes,
By the deep Sea, and music in its roar:
I love not Man the less, but Nature more.
– Lord Byron
దట్టమైన అడవిలో సంతోషముంది
నిర్జనతీరం మీద తన్మయత్వముంది
అగాధమైన అంబుధి దగ్గరికి ఎవరూ రాకపోయినా
అక్కడ సాంగత్యం తాలూకు శాంతి ఉంది
సముద్రపు హోరులో సంగీతం కూడా ఉంది
మనుషుల పట్ల నాకున్న ప్రేమ స్వల్పమైంది కాదు
కానీ, ప్రకృతిమీద మరింతగా మరులుగొన్నాను నేను
ఛందోబద్ధమైన పద్యాలు (తేటగీతులు) గా…
సాంద్ర విపినములోనుండు సంతసమ్ము
పారవశ్యము గలదొంటి తీరమునను
జనులు లేనట్టి లోతైన జలధి చెంత
సాహచర్యము యొసగెడి శాంతి గలదు
అంతియే కాదు ఆమూలమరసి చూడ
దాని హోరులో నున్నది గానలహరి
నరులపై నాదు ప్రేమలో కొరత లేదు
కాని ప్రకృతిపై నున్నది గాఢరక్తి
(Lord Byron రాసిన Childe Harold’s Pilgrimage అనే కవితలోని ఒక స్టాంజాకు అనువాదం)
అల్లెన్ అనే వడ్ల గిర్నీ యజమానికి విలియం అనే ఒక కుమారుడు పుట్టాడు. కొడుకు చంటివాడుగా తొట్లెలో ఉన్నప్పటినుండి చూస్తూ తన ఏకైక వారసుడని సంతోష పడుతుండేవాడు. నువ్వు పెద్ద పెరిగాక మిల్లు యజమానివి అవుతావు నావలనే. నేను మా తండ్రి దగ్గర నుండి ఈ వృత్తిని తీసుకొన్నాను.వడ్లు పట్టే గిర్నీ వృత్తి వాళ్ళం అయ్యాము అని అనుకుంటుండేవాడు.
అల్లెన్ చాలా కాలం నుండి గిన్నివాడని పిలువబడుతుండేవాడు.కానీ విలియం కర్ర పనిని ఇష్టపడేవాడు. అప్పటినుండి ఎప్పుడూ ఒక కత్తి పట్టుకొని కర్రను చెక్కడం ఇష్టపడేవాడు అతను పెరిగాక కర్ర పని తప్ప వేరే ఏదీ చేయనని అనేవాడు. అతని తండ్రి అలా అయితే ఇంటి నుండి వెళ్లగొడతానని భయపెట్టేవాడు. ఆ మాట ప్రభావం పడినప్పుడు ఎన్నో రకాలుగా ఆశపెట్టాడు అయినా ఆ బుజ్జగింపులు పనిచేయలేదు అప్పుడు తండ్రి మన వృత్తి మారిపోతుందని కొడుకును బాగా తిట్టాడు. తండ్రిని మెప్పించే కన్నా తను ఇష్టపడిన వడ్రంగి వృత్తినే అవలంబించాడు విలియం.అతని మాట విననందుకు గిర్నీ నుండి కొడుకును తీసివేశాడు. నువ్వు అన్నీ బయట ప్రపంచంలో నేర్చుకుంటావు అని బాగా దుర్భాషలాడాడు. విలియం బయటికి వెళ్లాడు తన గ్రామంలో కార్పెంటర్ పని వంటివి బయట కూడా దొరుకుతుందని తను తన కత్తితో బయటికి వెళ్లిపోయాడు.
ఆ రోజు నుండి అల్లెన్ ముందు లాగా పని చేసే శక్తి క్రమంగా కోల్పోయాడు. వెంటనే అతను పని చేసి సంపాదించి దాచవలసిన అవసరం కూడా లేదనుకున్నాడు. అందువల్ల మిల్లు పనిపై శ్రద్ధ తగ్గించేశాడు.దానివల్ల మిల్లు కు ధాన్యం తెచ్చేవాళ్ళు తగ్గిపోయారు ఇంతే కాకుండా ఆ మిల్లుకు కొంత దూరంలో ఇంకో మంచి మిల్లుకు వెళ్లిపోయేవారు అల్లెన్ తాగుడుకు కూడా అలవాటు పడ్డాడు.అందుకే మిల్లు అధ్వాన్నమైపోయింది.
అప్పటినుండి అల్లెన్ చేతకాకుండా అయిపోయినాడు.అతడు దేశమంతా తిరిగాడు. కానీ ఎక్కడా ఏ పని దొరకలేదు. అతని గుడ్డ సంచి ఎప్పుడు ఖాళీయే! అంతే కాదు, అతని చేత కర్ర బిచ్చగాని చేత కర్రలా అయింది. దయగల వారు పెట్టినప్పుడు మాత్రమే తినగలిగేవాడు.అలా అతని జీవితం దుర్భరమైంది. తిరిగి తిరిగి అతను రాష్ట్ర రాజధాని చేరాడు ,ఏదైనా పని దొరుకుతుందోనని! చివరకు ఒక పెద్ద కర్ర పని చేసే కొట్టు ముందుకు చేరాడు.
ఆ కర్ర మిల్లు దగ్గర చాలామంది పనివాళ్ళు పని నేర్చుకునే వాళ్ళు ఉన్నారు. అందమైన వస్తువులు కర్రతో చేసినవి అక్కడ కనిపించాయి. వాటికి మంచి గిరాకీ కూడా ఉన్నది .అక్కడ వ్యాపారం మూడు పూలు ఆరు కాయలుగా ఉన్నది.
అక్కడి యజమాని ఈ ముసలతని చూశాడు.ఇతడు ఓ ముద్ద అన్నానికి నేల ఊడుస్తానని అంటూ కన్నీరు పెట్టుకొని తన రెండు చేతులను ముందుకు చాచాడు. “నాన్నా నన్ను గుర్తు పట్టలేదా మీరు,?”అని తన చేతులు బోర్లా ముందుకు చాపాడు.
“మీరు ఇక్కడ, మీ ఇంటి ముందు ఉన్నారు” అన్నాడు .అప్పుడు ఆ ముసలి వాడు అల్లెన్ తన కొడుకు ముందే ఉన్నానని గ్రహించాడు.
” నా మీద కోపం లేదా విలియం” అని అడిగాడు .”నా ఇంటి నుండి నిన్ను వెళ్ళగొట్ట లేదా ?
“అదంతా చాలా కాలం క్రితం “అని కొడుకు జవాబు ఇచ్చాడు. “కానీ నన్ను మీరు క్షమించాలి కూడా! నాకు తెలిసింది ‘మనిషి తనకు ఇష్టమైన పనే చేయాలి.అప్పుడే అతను ఆ పనిలో రాణించగలడు’. అన్నాడు విలియం.
” కానీ నేను ఇక్కడ ఏమి పని చేయాలి?” అని ముసలి తండ్రైన అల్లెన్ రంధి గా అడిగాడు.
“మీకు చాలా పని ఉంది.” అని ఆ కార్పెంటర్, అల్లెన్ కొడుకు విలియం అంటూ,” నాకు ముగ్గురు కొడుకులు.అంటే మీకు ముగ్గురు మనుమలు. బహుశా వారిలో ఒకడిని మీరు మిల్లర్ను చేయవచ్చు”.
_ ఒక బిచ్చగాడు బిచ్చం యాచిస్తూ బజారులో పోతుంటాడు. అతని ఎదురుగా బ్రహ్మాండమైన ఒక రథంపై మహారాజు వస్తుంటాడు. ఆ చక్రవర్తి ని చూసి
అతను తనకు కావలసినంత బిచ్చం దొరుకుతుందని చాలా ఉల్లాసపడిపోయాడు బిచ్చగాడు.
కానీ, బిచ్చగాడు ఆశ్చర్యపోయేట్టు, ఖంగుతినేట్టు నువ్వు నాకేమిస్తావన్నాడు చక్రవర్తి. ఇదంతా ఏలిన వారు ఆడుతున్న పరాచకమనుకుంటాడు బిచ్చగాడు. నెమ్మదిగా,
జాగ్రత్త గా తన జోలె నుండి ఒక జొన్న గింజ ముక్కను తీసి చక్రవర్తి చేతిలో పెడతాడు .
ఆ సాయంత్రం బిచ్చగాడు తన జోలెలో చిన్న జొన్న గింజ ముక్కంత మెరుస్తున్న బంగారు బిళ్ళ ను చూస్తాడు. బాగా ఏడుస్తాడు. అతను తన జోలె లోని మొత్తం బిచ్చాన్ని చక్రవర్తి కి ఇచ్చేస్తే బాగుండేదనుకొని ఎంతో అనుకుంటూ బాధపడ్తాడు, దుఃఖిస్తాడు.
నిజానికి ఆ చక్రవర్తి భగవంతుడు.
తీసుకునే దానికంటే ఇవ్వడమే గొప్ప అని తెలిపే కథ ఇది. ఇదే ప్రపంచం లో అన్నింటి కంటే అందరినీ ఆకట్టుకునే గొప్ప గుణం. మనిషి తత్త్వాన్ని తెలిపే ఈ కథ రవీంద్రనాథ్ టాగూర్‘ గీతాంజలి‘ లోని 50 వ పద్యం. విశ్వకవి రవీంద్రుడు 1913 లో రచించినది.
ఇది భగవంతుడు భక్తుల ను విచిత్రం గా పరీక్షించే మార్గం
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత (1).
తెలుగులోకి అను సృజన : కవయిత్రి గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన చేసింది.
గుల్జార్ రాసిన షాయరీ కవితల్లో దాగిన అంతర్లీనమైన భావాలు ఒక్క సారిగా పాఠకుల హృదంతరాలను తట్టి లేపుతుంది.ఏదో తెలియని లోకంలోకి వెళ్లినట్లుగా అనిపిస్తుంది.కవి గుల్జార్ కు సమాజంలోని సాటి మనుషుల పట్ల అనన్య సామాన్యమైన ప్రేమ ఉంది.గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాలు హృదయాన్ని కదిలిస్తాయి. గుల్జార్ షాయరీ కవిత గురించి తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తి ఉందా? షాయరీ కవితాచరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.సరి కొత్త అనుభూతులను సొంతం చేసుకోండి.
“నిన్ను చందమామతో పోల్చడం
“నాకెందుకు ఇష్టం కాదు కానీ …
“ఈ జనం ఉన్నారే … రేయంతా నిన్ను
“చూడడమే నాకు అభ్యంతరం మరి !
చందమామను ఆంగ్లంలో Moon అని అంటారు. రాత్రి పూట ఆకాశంలో నక్షత్రాలతో పాటు కనిపించేది చందమామ.ఒక గ్రహానికి ప్రకృతి సిద్ధంగా ఏర్పడిన ఉపగ్రహం చందమామ.భూమి చుట్టూ తిరిగే ఒక గ్రహం చందమామ.చంద్రుడు సూర్యుని ప్రకాశం వల్ల వెలుగుని ఇస్తున్నాడు.చిన్నతనంలో అమ్మ గోరు ముద్దలు తినిపిస్తూ చందమామ రావె,జాబిల్లి రావె,కొండెక్కి రావె,గోగి పూలు తేవె అని పాడుతూ చందమామను చూపించడం మనం ఎరిగిన కథ. ప్రేయసిని నీవు అందంగా ఆకాశంలోని చంద్రబింబంలా ముగ్ధ మనోహరంగా మెరిసిపోతున్నావు అని అలనాటి ప్రబంధ కావ్యాల్లో చదివాం.జనం అనే పదం సాధారణ ప్రజానీకాన్ని, జాతీయ సమూహం,సమిష్టి లేదా సంఘాన్ని సూచిస్తున్నది.ఒకరి కన్నా ఎక్కువ మంది గల సమూహమును జనం అని కూడా అంటారు. సమాజంలో నివసించే వారిని జనం అంటారు. సూర్యుడు అస్తమించిన సమయం రేయి అంటారు. రేయి అనగా ఒక దినంలో విభాగం,సాయం సంధ్య వేళ నుండి సూర్యోదయం వరకు ఉన్న కాలం. అతను తన ప్రేయసితో మాట్లాడుతూ ఆప్యాయతతో అనురాగం పల్లవించి దగ్గరికి తీసుకుని హత్తుకున్నాడు.నీవు ఎంతో అందంగా, అపురూపంగా కనిపిస్తున్నావు.అసలు దివి నుండి భువికి దిగి వచ్చిన మేలిమి బంగారు రంగు ఛాయతో అప్సరస వలె అగుపిస్తున్నావు.నిన్ను ఆకాశంలోని జాబిలితో పోల్చడం సరైనదిగా అనిపిస్తుంది.ఎందుకో తెలియదు కాని నీవంటే నాకు మరీ మరీ ఇష్టం.నీ అందచందాలకు సొగసు, సౌందర్యానికి దాసోహం అయ్యాను.ప్రేయసీ నీవు లేకుండా ఒక్క క్షణం కూడా నాకు గడవదు.నిన్ను విడిచి ఉండ లేని మోహం కమ్ముకుంది.అది నీ పట్ల గల గాడమైన బంధం అంటారో,కామం అంటారో, అనిర్వచనీయమైన ప్రేమ అంటారో నాకైతే తెలియదు.కానీ ఈ లోకంలోని జనులు స్వార్థపరులు,విశాల దృక్పథం కొరవడిన చాలా చెడ్డ వారు.రేయంతా జనులు ఆకాశంలోని చందమామను చూస్తారు.అలాగే చందమామను చూసినట్లు నా ప్రేయసివి అయిన నిన్ను జనులు కామంతో కళ్ళు మూసుకుపోయి అదే పనిగా చూడడం నాకు అసలు ఇష్టం ఉండదు.నాకు అభ్యంతరంగా తోస్తుంది.ఇంద్ర సభలోని దేవ కన్యలను తలపించే అందంతో అలరిస్తున్నావు. నీవు నాకు అత్యంత ప్రీతిపాత్రమైన దానివి.నీవు నన్ను గాఢంగా ప్రేమించే అందమైన ప్రేయసివి. ప్రేయసిగా నా గుండెలో నీకు మాత్రమే చోటు ఉంది. నా గుండెలో నివాసం ఏర్పరచుకొన్నావు.నా హృదయం విప్పి చూస్తే అందులో నీవే రూప లావణ్యాలతో మెరుస్తూ కనిపిస్తావు.నిన్ను చందమామతో పోలుద్దామని ఉంది కానీ ఈ చెడ్డ జనులు ఆకాశంలోని చందమామను అదో రకమైన కామ భావనతో చూడడం నాకు నచ్చలేదు.అందుకే నిన్ను చందమామతో పోల్చడం నాకు నచ్చడం లేదు.ఈనాటి జనులు పర స్త్రీల జోలికి వెళ్ళకూడదు.పర స్త్రీలను కన్నతల్లి వలె భావించాలి అనే సుగుణాలను మరిచిపోయి ప్రవర్తిస్తున్నారు. ఏది సత్యం,ఏది అసత్యం,ఏది చేయాలి,ఏది చేయ కూడదు అనే ఇంగిత జ్ఞానంను జనులు ఎందుకో మర్చిపోయినారు.ఈనాటి జనులకు ఏ క్షణంలో ఎలా ప్రవర్తించాలి అనే వివేకం కొరవడింది.తల్లి పిల్లలకు సుగుణాలను ఉగ్గుపాలతో రంగరించి నేర్పిస్తుంది.తల్లి నేర్పిన సుగుణాలను మర్చిపోవడం వల్లనే లేని పోని అనర్థాలు,ఘోరాలు సంభవిస్తున్నాయి.గుల్జార్ కు జనుల విపరీత వింత స్వభావం మరియు అనైతిక చర్యల పట్ల తీవ్రమైన వ్యతిరేకత ఉంది.జనుల అసభ్య ప్రవర్తన పట్ల అభ్యంతరం వ్యక్తం చేయడం తగినది అని కవితలోని భావాలు తెలియజేస్తున్నాయి.కవి గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావం అద్భుతంగా ఉంది. గుల్జార్ షాయరీ కవితను తెలుగులోకి చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత (2).
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి).
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన చేసింది. గుల్జార్ గొప్ప కవి,షాయరీ కవితల ద్వారా అద్భుతమైన భావాలను పండించాడు.గుల్జార్ షాయరీ కవితల్లోని పద సంపద,శిల్పం,పాఠకుల హృదయాలను అలరిస్తుంది.కవి గుల్జార్ కు హిందీ మరియు ఉర్దూ భాషలపై అద్భుతమైన అధికారం ఉన్నట్లుగా తోస్తోంది.గుల్జార్ రాసిన షాయరీ కవితల గురించి తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తి ఉందా? గుల్జార్ షాయరీ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి. సహజత్వం ఉట్టి పడే షాయరీ కవిత్వం యొక్క అనుభూతిని సొంతం చేసుకోండి.
“నా కన్నీళ్ళకి నువు లెక్క
“కట్టైతే చూడు !
“కొన్ని కోట్లు ఉండకపోతే చెప్పు !
కంటిలోని పొరలను శుభ్రం చేయడానికి వాటిని తడిగా ఉంచడానికి స్రవించే ద్రవాన్ని కన్నీరు అంటారు.కన్నీరు స్రవించే ప్రక్రియను ఏడవటం అనే చర్యను సూచిస్తుంది.దుఃఖం,సంతోషం వంటి బలమైన భావోద్వేగాలు కలిగినప్పుడు కన్నీరు ఉబికి వస్తుంది.ఏడవటం వలన కన్నీరు వస్తుంది.బలమైన భావోద్వేగాలు,నొప్పి,తడబాటు వంటి వాటి కారణంగా కూడా కన్నీరు స్రవిస్తుంది.కన్నీరు వ్యక్తుల మధ్య మానసిక అనుబంధాన్ని బలిష్టం చేస్తుంది. మనుషుల మధ్య బంధాన్ని మరింత గాఢంగా మార్చే శక్తి కన్నీటికి ఉంది.ఏడుపుతో అనుబంధాలు బలపడతాయి.ఏడుపు మనిషిలోని ఒత్తిడిని తగ్గిస్తుంది.ఏదైనా బాధ కలిగినప్పుడు భావోద్వేగంతో కన్నీళ్లు కార్చుతూ కుమిలిపోతూ చేసే క్రియ దుఃఖం.దుఃఖం వల్ల ఏదైనా పనిలో మనసు నిమగ్నం చేయ లేక పోవటం జరుగుతుంది. అనుకున్నది జరగనప్పుడు మనకు కలిగేది దుఃఖం. మనసు కలత చెందడం వల్ల దుఃఖం వస్తుంది.బాధ కలిగినప్పుడు దుఃఖం పొర్లుకు వస్తుంది.దుఃఖం వల్ల మనిషి హృదయం విలవిలలాడుతుంది.కంటి నుండి వచ్చేవి కన్నీళ్లు అంటారు.ఆమె కన్నీళ్ళతో తన గుండెలోని బాధను తెలియజేస్తున్నది.ఒక్క సారిగా మనసులో కలిగిన బాధను తల్చుకుని దుఃఖంతో కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది.అనంత లోకాలకు వెళ్లిన అతను లేడు అనే విషయం తలుచుకొని గుర్తుకు వచ్చి ఆమెకు కన్నీళ్ల ధారలు ఆగవు.మనిషి దుఃఖముతో కన్నీళ్లు కార్చడం అనేది బాధల నుండి కోలుకునే ప్రక్రియలో ఒక భాగం.ఆత్మీయులను కోల్పోయిన ఆమె కళ్ళనుండి కన్నీళ్లు కాలువలై ప్రవహిస్తున్నాయి.కన్నుకు దెబ్బ తగిలి బాధకు గురి అయినచో వెంటనే కన్నీళ్లు వస్తాయి.మనిషి భావోద్రేకమైన కన్నీళ్లతో విలపించుట మనం ఎరిగినదే.కన్నీళ్లు ఎందుకు వస్తాయో అనే భావన అంతగా తెలియదు.ప్రియమైన వారిని కోల్పోయినప్పుడు దుఃఖముతో కన్నీళ్లు కారుస్తాం. కన్నీళ్లు మన కన్నులని తేమగా ఉంచి కంటికి కనురెప్పలకు నడుమ రాపిడి లేకుండా చేస్తాయి. కన్నీళ్లు కూడా సహజమని దుఃఖించడం ద్వారా మనిషి యొక్క మనసు స్వాంతన పొందుతుంది. విచారం,దుఃఖం,కలతలతో కన్నీరుకు సంబంధం ఉంది.ప్రకృతి వైపరీత్యాలు సంభవించినప్పుడు కన్నీళ్లు కాలువలై పారిన సంగతులు చూసిన దృశ్యాలు కళ్ళ ముందు కదలాడుతున్నాయి.ప్రజల గుండెలను పిండి చేస్తున్న సంఘటనలతో కన్నీళ్లు కార్చడం,హృదయాన్ని ద్రవింప జేస్తుంది.దుఃఖం ఒక సహజమైన మరియు సంక్లిష్టమైన ప్రక్రియ.ఇది ప్రియమైన వ్యక్తి మరణము సంభవించినప్పుడు వ్యక్తుల జీవితంలో మార్పులు ఏర్పడతాయి.మనిషి జీవితంలో దుఃఖం విడదీయ లేని ఒక భాగంగా మారింది.దుఃఖంతో విలపించడం కూడా ఎక్కువ కాలం కొనసాగుతూ ఉంటుంది.దుఃఖం బాధాకరమైనదిగా చెబుతారు.జననం దుఃఖం. వృద్ధాప్యం దుఃఖం.అనారోగ్యం దుఃఖం.మరణం దుఃఖం.ముఖ్యంగా ఎవరినైనా ఆత్మీయుని కోల్పోయినప్పుడు విచారం,దుఃఖం మనిషిని నీడలా వెంటాడుతాయి.యుద్ధం వలన దుఃఖం కలుగుతుంది.యుద్ధం మొత్తం మానవాళిని ప్రభావితం చేస్తుంది.మనం ఇష్టపడే వ్యక్తి చనిపోయినప్పుడు కలిగే దుఃఖం ఉంటుంది. వైఫల్యం వల్ల నిరాశ వల్ల కూడా దుఃఖం కలుగుతుంది.తీవ్రమైన దుఃఖముతో నా కళ్ళ నుండి ప్రవాహంలా కారుతున్న నీటి ధారలు మామూలుగా వచ్చే కన్నీళ్లు కావు.అవి బతుకు వేదన నుండి వచ్చిన కన్నీళ్లు.ఎంతో విలువైనవి.నేను కార్చిన కన్నీళ్లు హృదయపు లోతుల్లో నుండి వచ్చినవి.నా జీవితంలో నేను కార్చిన కన్నీళ్ళకు నువ్వు లెక్క కట్టి చూడు.మనిషి జీవితం అనేకమైన కష్టాలతో కూడుకుని ఉన్నది.జీవితంలో తాను అనుభవించిన కష్టాలతో పాటు లెక్కలేనన్నీ కన్నీళ్లు కూడా ప్రవాహమై పారినాయి.కన్నీళ్ళ విలువ లెక్క కట్టడం అంటే సాధారణమైన విషయం కాదు.కన్నీళ్ల విలువ అసాధారణమైనదిగా చెప్పవచ్చు.కన్నీళ్లను లెక్క కట్టడానికి ఇంత వరకు ఏ తూకం కనిపెట్టబడ లేదు. కన్నీళ్లు మనిషి జీవితంలో ఎంతో విలువైనవి.మనిషి జీవితంలో కన్నీళ్లు అమూల్యమైనవి.అనంతమైన ఆకాశంలోని చుక్కలను లెక్క పెట్టడం సాధ్యం అయ్యే పని కాదు.అదే విధంగా మనిషి జీవితంలో కార్చిన కన్నీళ్ల విలువ కోటాను కోట్లు ఉంటుంది అనేది వాస్తవమని తోస్తోంది.నా కన్నీళ్ళు కొన్ని కోట్లు ఉండక పోతే చెప్పు అని కవి గుల్జార్ షాయరీ కవితలో వ్యక్తం చేసిన భావం చక్కగా ఉంది.గుల్జార్ షాయరీ కవితను తెలుగులోకి అను సృజన చేసిన కవయిత్రి డాక్టర్ గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత.(3)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత పై విశ్లేషణా వ్యాసం.తెలుగులోకి గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) అను సృజన చేశారు.గుల్జార్ సమాజాన్ని ఔపోషణ పట్టిన వాడు.షాయరీ కవితలోని భావాలు ఒక్క సారిగా మనసును తట్టి లేపుతాయి.షాయరీ కవిత చదవగానే ఒళ్ళు పులకరిస్తుంది.మనలను ఆలోచింపజేస్తుంది. గొప్ప అనుభూతిని కలిగింపజేస్తుంది.గుల్జార్ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.గొప్ప అనుభూతుల సౌందర్యాన్ని ఆస్వాదించండి.
“బతకడానికి ముక్తసరిగా ఉండడం
“కూడా అవసరమే దోస్త్ … అది నీ
“పొగరనుకుంటే అనుకోనీ !
“ఎక్కువ వొంగి
“నడుచుకున్నావనుకో … ఈ లోకం నీ
“వీపుని కూడా ముక్కాలి పీట వేసి
“ఎక్కి తొక్కుతుంది !
ముక్తసరిగా అంటే టూకీగా అని ఆంగ్లంలో Briefly అని అర్థం.ఈ లోకంలో మనిషి ఎలా జీవిస్తున్నాడు? అనే ప్రశ్నకు సరైన సమాధానం దొరకదు.కొందరు బతకడం కొరకు జీవిస్తున్నాడు అంటారు.మరి కొందరు మరో రకంగా చెబుతారు.
ఎవరు ఎలా చెప్పినా కూటి కొరకు కోటి విద్యలు అనే సామెత నిజం అనిపిస్తుంది.మనిషి తన ఉనికిని కాపాడుకోవడానికి ఎన్నెన్నో పనులు చేయవలసి ఉంటుంది.మనిషి కుటుంబ పోషణ కొరకు కష్టపడి పని చేయాలి.మనిషి బ్రతకడం కొరకు ఎక్కువగా కష్టపడి పనులు చేయనవసరం లేదు. మనిషి మితిమీరి కష్ట పడితే అనారోగ్యం పాలవుతాడు.మనిషి తనకు ఉన్న దానిలో తృప్తిగా బతకాలి.ఇతరులతో తన బ్రతుకును పోల్చడం వల్ల నిరాశ కలుగుతుంది.ఈ నిరాశ వల్ల మనిషి జీవితం వెతల పాలవుతుంది.ఈ లోకంలో ఎవరి బ్రతుకు వారిదే.ఈ లోకంలో ఎవరి జీవితం వారిదే.మనిషి ఇతరులు బ్రతకడానికి చేతనైనంత సహాయం చేయాలి.మనిషి ధర్మం ప్రకారం నడుచుకోవాలి. మనిషి తాను చేయవలసిన పని చేయడం ధర్మం అంటారు.ప్రతిరోజు మనిషి తాను చేయవలసిన విద్యుక్త కర్మలు నిర్వర్తించాలి.జీవితమంటే తమాషా కాదు. మనిషి జీవితంలో అది చేయాలి,ఇది చేయాలి అని అనుకుంటూ కాలాన్ని వృధా చేయ కూడదు.జీవితంలో మనిషి అనుకున్నది అనుకున్నట్లు అన్ని పనులు అప్పుడే జరగవు.మనిషి జీవితం గురించి గొప్పగా ఊహించుకోవడం వద్దు.మనిషి జీవితాన్ని సాధారణంగా భావించాలి.మనిషి తామరాకు మీది నీటి బొట్టులా జీవించాలి.మనిషి జీవితంలో ఎదురయ్యే కష్టాలకు సహనం వహించడం నేర్చుకోవాలి.మనిషి జీవితంలో మంచి రోజులు తప్పకుండా వస్తాయి అనే ఆశాభావ దృక్పథంతో జీవించాలి.మనిషి జీవితంలోని కష్టాలు ఆకాశంలోని మబ్బుల వలె తేలిపోతాయి అనే భావన కలిగి ఉండాలి.మనిషికి జీవితంలో ఎందరో తారసపడతారు.ఎందరో తనకు తారసపడ్డారని మనిషి బెంబేలు పడి పోకూడదు.మనిషి అందరితో సౌమ్యంగా సంభాషించాలి.ఇతరులు మనిషి ఓపికను పరీక్షించాలని చూస్తారు.ఏవేవో మనకు సంబంధం లేని విషయాల గురించి అడుగుతూ చిక్కుల్లోకిలాగాలని చూస్తారు.ఇతరులు అడిగిన ఏవేవో విషయాలు వాటి అన్నిటికి విపులంగా జవాబు చెప్పవలసిన అవసరమైతే లేదు.ఇతరులు అడిగిన వాటికి ముక్తసరిగా సమాధానం చెప్పాలి.మనం జీవిస్తున్న సమాజంలో మనిషి మనుగడ సాగించడానికి ముక్తసరిగా మాట్లాడాలి. ముక్తసరిగా సమాధానం ఇవ్వడం అవసరం స్నేహితుడా అని చెబుతున్నాడు.నీవు ఇతరులు అడుగుతున్న విషయాల గురించి వాటి అన్నిటికీ సరే చూద్దాం అంటూ ముక్తసరిగా సమాధానం ఇవ్వడం సరైనదే స్నేహితుడా.నీవు ఇతరులకు ముక్తసరిగా సమాధానం ఇవ్వడం చూసి ఇతరులు నిన్ను పొగరు గల వాడు అనుకుంటారు.ఇతరులు పొగరు కల వాడు అనుకుంటే అది వారి తప్పు. ఇతరులు పొగరు కల వాడు అన్నంత మాత్రాన వారి ప్రవర్తన గురించి పట్టించుకోవద్దు.నిన్ను రెచ్చగొట్టే ఉద్దేశ్యంతో అలా మాట్లాడి ఉండవచ్చు.వాక్కుని నియంత్రించడం,మాట్లాడడం తగ్గించడం వల్ల మౌనం వెనుక ఉన్న అసలు కారణాలను అర్థం చేసుకోవడం జరగదు.వాక్కు అపూర్వమైన కళ,తపస్సు.వాక్కుని దైవమిచ్చిన వరంగా భావించి ముక్తసరిగా సంభాషించడం సర్వదా శ్రేయస్కరం. అహంకారంతో కూడుకున్నది పొగరు.నేనే గొప్ప వాడిని అనే భావం పొగరు.అహంకారం కలిగి ఉన్నందుకు చూపించే వైఖరి పొగరు.జీవరాశులకు సహాయం చేసేవాడు స్నేహితుడు.మైత్రి కలవాడు స్నేహితుడు.ఎవరైనా మనలో భాగం అయ్యే వాడు స్నేహితుడు.స్నేహితులు స్నేహంతో కలిసిమెలిసి ఉంటారు.ఆపద సమయంలో స్నేహితులు సహాయం చేస్తారు.నీవు ఎక్కువగా వంగి ఉంటే నీ వీపుపై కూర్చుండి సవారు చేస్తారు.లోకం అంటే ప్రపంచం.లోకం విశాల విశ్వంలో ఒక భాగం.జీవులు నివసించే ప్రదేశం లోకం.ముక్కాలి పీట అంటే మూడు కాళ్ళ పీట.మనిషి ఎలా జీవించాలి? మనిషి జీవితంలో ఎలా ఉండకూడదు? అనే విషయాల పట్ల సరైన అవగాహన కలిగి ఉండాలి.మనిషి నిటారుగా నిలిచి ఉన్నట్లుగా నడుచుకోవాలి.మనిషి ఇతరులు చెప్పినట్లు విని ఎక్కువగా వంగి నడుచుకొనకూడదు.మనిషి ఇతరులు చెప్పిన దానిలో నిజం ఏమిటో గుర్తించి నడుచుకోవాలి. మనిషి ఇతరులకు భయపడి వారు చెప్పినట్లుగా నడుచుకుంటే లోకంలోని జనులు అతనిని ముక్కాలి పీటగా చేసి ఎక్కి తొక్కుతారు అనే జీవన సత్యాన్ని కవి గుల్జార్ తెలియజేసిన తీరు చక్కగా ఉంది. చక్కటి అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత. (4)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞాన పీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత పై విశ్లేషణా వ్యాసం.గుల్జార్ షాయరీ కవితను తెలుగులోకి గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) అను సృజన చేసింది. షాయరీ కవితలోని భావాలు నాకు నచ్చాయి. షాయరీ కవిత నన్ను ఆలోచింపజేసింది. గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాలను గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తిగా ఉందా? అయితే కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.అలౌకిక అనుభూతులను సొంతం చేసుకోండి.
“ఓస్ …ఖుదా !
“ఈ మెహబ్బత్ ని ఎంత వింతైన
“పదార్థంతో తయారు చేశావు ?
“నువ్వు సృష్టించిన మనిషి నీ ముందు
“నిలబడి ఇంకెవరి కోసమో విల
“విలల్లాడుతూ దుఃఖిస్తుంటాడు !
ఖుదా ఉర్దూ భాషకు సంబంధించిన పదం.ఖుదాను తెలుగులో దేవుడు అని అంటారు.ఖుదా అనే పదం అరబిక్ మరియు పర్షియన్ భాషకు సంబంధించిన మూల పదం.ఉర్దూ మరియు హిందీలో కూడా సర్వాంతర్యామి అయిన దేవుని ఖుదా అని అంటారు.తెలుగులో ఖుదాను దేవుడు, భగవంతుడు,పరమేశ్వరుడు అని అంటారు.దేవుడు అనగా సృష్టికర్త.సృష్టికర్త ఎవరు అంటే సృష్టిని సృష్టించిన వాడు.దేవుడు సర్వాంతర్యామి.దేవుడు నిష్కలంకుడు.దేవుడు మానవుల పాపాలను క్షమించే వాడు.దేవుడు నిజమైన మార్గాన్ని చూపించే వాడు.దేవుడు పాపాలను క్షమించి స్వర్గాన్ని ఇచ్చే వాడు.దేవుడు జగతిని నడిపే వాడు.దేవుడు ఒక్కడే.దేవుడు ఆది అంతము లేని వాడు.దేవుడు పవిత్రుడు.దేవుడు ఎటు వంటి పాపము చేయని వాడు.దేవుడు సృష్టి కర్త.దేవుడు జగమంతా వ్యాపించి ఉన్న వాడు.మొహబ్బత్ అనే ఉర్దూ పదం తెలుగులో ప్రేమ,అభిమానమును తెలియజేస్తుంది. మొహబ్బత్ అనే పదానికి తెలుగులో ప్రేమ, గాఢమైన అభిమానం,ఆదరణ,వాత్సల్యం అను అర్థాలు ఉన్నాయి.ఓ దేవుడా ! సృష్టిలోని వింత వింత అద్భుతాలను చూస్తే ఆశ్చర్యంతో పాటు ఆనందం కలుగుతుంది.ప్రభూ సృష్టి రచనను చేసినది నీవే కదా ! ప్రభూ నీవు చేసిన అద్భుతాలలో మొహబ్బత్ ప్రేమ కూడా ఉంది. ప్రభూ ఈ ప్రేమని ఎంత వింతైన పదార్థంతో తయారు చేసావు? అని ప్రశ్నిస్తున్నాడు.ప్రభూ నీవు సృష్టించిన వాటిలో మనిషి కూడా ఉన్నాడు.ప్రభూ నీవు సృష్టించిన మనిషి మీ ముందు చేతులు కట్టుకొని నిలబడి వినయంగా మోకరిల్లినప్పటికి కూడా ఇంకా అతని మదిలో వేరే ఎవరి కోసమో మనసు నిలిపి ఆమె కొరకు విలవిలలాడుతూ దుఃఖిస్తుంటాడు.వేరే ఎవరి పైనో గాఢమైన ప్రేమ, అభిమానం ఉన్నట్లుగా తోస్తుంది.మనిషిలో పేరుకు పోయిన ద్వంద నీతి ప్రభూ నీకు అర్థం అయి ఉండాలి.ప్రభూ మీ ముందు నిలబడి మనిషి చేస్తున్నది ఏమిటి?లోకంలోని మనుషుల రీతి రివాజు ఎలా ఉంది?మనిషి చెప్పేది ఒకటి చేసేది ఇంకొకటిగా ఉంటున్నది.మనిషి ఆచరణలో
తేడా కొట్ట వచ్చినట్లు కనిపిస్తున్నది.మనిషి లోకంలోని పద్ధతిని మీరి నడకలు సాగిస్తున్నాడు. మనిషి తనలోని విలువలని మరిచిపోయినాడు. మనిషి పద్ధతి ప్రకారం నడుచుకోవడం లేదు.మనిషి నీతి నియమాలు,పరంపరగా వస్తున్న ధర్మాన్ని ఏ నాడో వదిలి వేసినాడు.ప్రభూ నీవు రాత రాసి లిఖించిన మనిషి చేస్తున్నది ఏమిటి? ప్రభూ నిజంగా అతను నీ ముందు నిలబడి ఉన్నాడు.అతని దృష్టి ఎవరి పైన ఉండాలి? సృష్టి చేసిన బ్రహ్మ ముందే నిలబడి కూడా మనిషి మనసులో నిలకడ లేదు. మనిషి ఎందుకిలా ఇంతగా మారి పోయాడు? మనిషి వింతగా విపరీతంగా ఎందుకు ప్రవర్తిస్తున్నాడు.సృష్టి కర్తవైన నీ మీద అతను దృష్టిని సారించాలి.అతని దృష్టి నీ మీద ఉన్నట్లు కనిపించడం లేదు.ప్రభూ నీ ముందు నిలబడి కూడా నీ మీద దృష్టిని సారిస్తున్నట్లు నటిస్తున్నాడు.ఇంకా ఎవరి కోసమో ఆరాటంతో మనసు పెట్టి విలవిల్లాడుతూ దుఃఖిస్తుంటాడు అనేది సత్యంగా తోస్తుంది.గుల్జార్ సమాజంలో గల మనుషుల నడవడిని మానసిక స్థితిని అవగాహన చేసుకుని లోకంలోని మనుషుల తీరును సరిగా అర్థం చేసుకున్నట్లు తెలుస్తున్నది.గుల్జార్ షాయరీ కవిత లోకంలోని మనుషుల తీరుతెన్నుల గురించి తెలియజేసిన భావాలు అద్భుతంగా ఉన్నాయి. షాయరీ కవితను తెలుగులోకి చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత. (5)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన
చేసింది.గుల్జార్ కు లోకానుభవం మెండుగా ఉన్నట్లు షాయరీ కవితలోని భావాలు తెలియజేస్తున్నాయి. గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాల గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తిగా ఉందా? అయితే మనసు పెట్టి ఒక్క సారి గుల్జార్ షాయరీ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.అలౌకిక అనుభూతుల
లోకంలో విహరించండి.
“నా హృదయంపై
“సంతకం చేయడానికి ఎవరు
“బయలుదేరారు ?
“ఈ ఎడారిలో …. ఎవరో నడిచిన
“అడుగుల సవ్వడి వినిపిస్తోంది !
గుండె లేదా హృదయం మన శరీరానికి రక్తాన్ని పంపిణీ చేసే ముఖ్యమైన అవయవం.గుండెలోని ప్రత్యేకమైన కండరాలు నిరంతరంగా పని చేసి మనిషిని బతికిస్తున్నాయి.గుండె చాతి మధ్యలో కొంచెం ఎడమ వైపుకు ఉంటుంది.హృదయం అనేది ప్రేమకు గుర్తుగా చెబుతుంటారు.హనుమంతుడి హృదయం చీల్చితే అందులో రాముడు కనిపిస్తాడు అంటారు.హనుమంతుడు నిరంతరం రామ నామ స్మరణం చేసే వాడు అంటారు.ప్రేమికులు తమ హృదయంలో ప్రియురాలు నిండి ఉంటుందని చెబుతారు.ప్రేమికుల ధ్యాస ఎప్పుడు ప్రియురాలు పైనే నిలిచి ఉంటుంది.అతను తన మనసులో కలుగుతున్న సంఘర్షణల గురించి చెబుతు నా హృదయం పై సంతకం చేయడానికి ఎవరు బయలుదేరారు? అని ప్రశ్నిస్తున్నాడు.అతని హృదయం పై సంతకం చేయ గల అధికారం ఎవరికి ఉంటుంది? అనే సందేహాలు మనలో పొడసూప వచ్చు.అతని హృదయానికి ఆమె నచ్చిన వ్యక్తి అయి ఉంటుంది.హృదయానికి నచ్చిన వ్యక్తిని గురించి ఎవరు బయలుదేరారు? అని ప్రశ్నించడం ఆశ్చర్యంతో పాటు ఆనందం కలుగుతుంది.అతని హృదయాన్ని ఆకర్షించిన వ్యక్తి ఆమెనే అయి ఉండవచ్చు అని మనకు తోస్తుంది.హృదయం యొక్క ఆలోచనను దాని రూపక లేదా సంకేత అర్థంలో ఉపయోగించే ఒక హృదయ చిహ్నం.ప్రేమ ముఖ్యంగా శృంగార ప్రేమతో సహా భావోద్వేగ కేంద్రాన్ని సూచించడానికి హృదయ చిహ్నం తరచుగా ఉపయోగపడుతుంది.గాయపడిన గుండె,విరిగిన హృదయం,బాణముతో గుచ్చబడిన హృదయ చిహ్నం.ఇది ప్రేమకు వేదనను సూచిస్తుంది.తెలుపు రంగు హృదయం అంతులేని ప్రేమను సూచిస్తుంది.ఎరుపు రంగు హృదయం నిజమైన ప్రేమను సూచిస్తుంది.నలుపు రంగు హృదయం దుఃఖానికి ప్రతీకగా ఉపయోగించబడుతుంది.పసుపు రంగు హృదయం స్నేహం ఆనందం కోసం ఉపయోగిస్తారు.ఆకుపచ్చ హృదయం ఆరోగ్యకరమైన జీవనం కోసం ఉపయోగిస్తారు.పర్పుల్ కలర్ హృదయం సున్నితమైన ప్రేమకు,సంపద కోసం ఉపయోగించబడుతుంది.ప్రేమ అంటే ఇద్దరి హృదయాల కలయిక.ఇద్దరి ఆలోచనల కలయిక. స్నేహం,చెలిమి అని అర్థాల్లో వాడుతారు.ప్రేమ అనేది అత్యంత ఉత్కృష్టమైన సద్గుణము లేదా మంచి అలవాటు.ప్రేమ లోతైన వ్యక్తుల మధ్య అనురాగం,సరళమైన ఆనందం,బలమైన మరియు సానుకూల భావోద్వేగం,మానసిక స్థితిని కలిగి ఉంటుంది.సర్వ సాధారణంగా ప్రేమ బలమైన ఆకర్షణ,భావోద్వేగ సంబంధాన్ని సూచిస్తుంది.ఇద్దరి మధ్య గల అనుబంధం,ఇద్దరి మనసుల మధ్య గల పరస్పర ప్రేమను సూచిస్తుంది.ఎడారి అనగా ఎటువంటి వృక్ష సంపద నీరు లేకుండా కేవలం ఇసుకతో నిండి ఉన్న విశాలమైన భూభాగం. భూమిపై ⅓ వంతు వైశాల్యాన్ని ఎడారులు ఆక్రమించి ఉన్నాయి.ఎడారుల్లో అక్కడక్కడ కనిపించే ఒయాసిస్సులు మాత్రం సారవంతమై జనావాసాలకు అనుకూలంగా ఉంటాయి. ఒయాసిస్సు ప్రాంతం సారవంతమై నీరు లభ్యమవడమే కాకుండా భూమి కూడా మంచి సారాన్ని కలిగి ఉంటుంది.ఎడారులు అంటే ఇసుకతో నిండి ఉన్న ప్రాంతాలు అంటారు.మంచుతో నిండి ఉన్న మంచు ఎడారులు ఉన్నాయి.ఎడారి అనేది ప్రకృతి దృశ్యం.వాతావరణ ప్రక్రియల ద్వారా ఎడారులు ఏర్పడతాయి.ఎందుకంటే పగలు మరియు రాత్రి మధ్య ఉష్ణోగ్రతలు పెద్ద వ్యత్యాసాలు కలిగి ఎడారులపై ఒత్తిడిని కలిగిస్తాయి.ఫలితంగా రాళ్లు ముక్కలుగా విరిగిపోతాయి.ఎడారులలో వర్షాలు అరుదుగా కురుస్తాయి.ఈ ఎడారిలో అతనికి ఎవరో నడిచిన అడుగుల సవ్వడి వినిపిస్తుంది.ఈ ఎడారిలో అతనికి ఆమె ఎవరో తెలియదు.కాని అతనికి ఎడారిలో ఆమె నడిచిన అడుగుల సవ్వడి వినిపిస్తుంది అంటే అతనికి ఆమె పట్ల అనురాగంతో కూడిన ప్రేమ ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది.అతనికి ఆమె ఎవరో తెలియనప్పటికీ ఆమె నడిచిన అడుగుల సవ్వడి వినిపించడం ఆమె పట్ల గల ప్రేమ,అనురాగం ఉన్నట్లు తోస్తుంది అని చెప్పిన తీరు చక్కగా ఉంది.గుల్జార్ కు మనుషుల హృదయాలను ఇట్టే పసిగట్ట గల నేర్పు ఉంది.గుల్జార్ లో మానవత్వం పొంగి పొరలుతుంది మరియు మనుషుల హృదయాలను అర్థం చేసుకునే సహృదయం ఉంది అని షాయరీ కవితలోని భావాలు వెల్లడి చేస్తున్నాయి.గుల్జార్ షాయరీ కవితను తెలుగులోకి చక్కగా అను సృజన చేసిన గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత.(6)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి ( డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవితపై విశ్లేషణా వ్యాసం.గుల్జార్ రచించిన షాయరీ కవితను తెలుగులోకి గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) అను సృజన చేసింది.గుల్జార్ లోకానుభవంతో వైవిధ్యమైన షాయరీ కవితలు పండించారు.గుల్జార్ షాయరీ కవితను ఆసక్తితో చదివాను.నాకు నచ్చింది.షాయరీ కవిత నన్ను ఆలోచింపజేసింది.గుల్జార్ షాయరీ కవిత గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తి ఉందా? షాయరీ కవితా చరణాలపై దృష్టిని సారించండి. అలౌకిక అనుభూతులను సొంతం చేసుకోండి.
“కన్నీరు కార్చేటప్పుడు …ఎవరూ
“తోడు ఉండరని కాబోలు ….
“కన్నీళ్ళకి ఏ రంగు ఉండదు !
కంటిలోని పొరలను శుభ్రం చేయడానికి వాటిని తడిగా ఉంచడానికి స్రవించే ద్రవాన్ని ఆశ్రువులు లేదా
కన్నీరు అంటారు.సాధారణ పదజాలంగా కన్నీరు ఏడవటం అనే చర్యను సూచిస్తుంది.దుఃఖం, సంతోషం వంటి బలమైన భావోద్వేగాలు కలిగినప్పుడు కన్నీరు ఉబికి వస్తుంది.భావోద్వేగాల కారణంగా కన్నీరు కార్చే వ్యక్తి మానవుడు అని భావిస్తున్నారు.కంటిని శుభ్రం చేసే కన్నీరు కార్నియాను తడిగా శుభ్రంగా ఉంచుతుంది.కంటిలో దుమ్ము ఉండకుండా నివారించుతుంది.కంటికి పోషక పదార్థాలు అందించడానికి కళ్ళు నిరంతరం స్రవిస్తాయి.కలక లేదా ఏదైనా ధూళి వంటివి కంటికి
తగిలినప్పుడు కన్నీరు స్రవిస్తుంది.ఏడవడం వలన
కన్నీరు వస్తుంది.బలమైన భావోద్వేగాలు,నొప్పి తడబాటు వంటి వాటి కారణంగా కూడా కన్నీరు వెలువడుతుంది.మనుషులలో దుఃఖం వలన ముఖం ఎర్రబడడం,గొంతులో గద్గదత,శరీరం కంపించడం కూడా జరుగుతుంది.ఏడిస్తే అనారోగ్యం వల్ల కలిగే బాధ కొంత దూరం అవుతుంది మరియు ప్రశాంతత చేకూరుతుంది.ఉద్వేగాలను అణచుకొని బాధపడటం కంటే వెక్కి వెక్కి ఏడవడం మంచిది అంటారు.కన్నీళ్ళలో ప్రోటీన్,మాంగనీస్, పొటాషియం,హార్మోన్లు,ప్రోలాక్టిన్ ఉంటాయి. ఏడవడం వల్ల శరీరంలో నొప్పి,ఒత్తిడి తగ్గుతాయి. కన్నీరు మానసిక అనుబంధాన్ని బలిష్టం చేస్తుంది కన్నీరు శారీరకమైన కుంగుబాటును సూచించే సంకేతం.మనుషుల మధ్య బంధాన్ని మరింత గాఢంగా మార్చే శక్తి కన్నీటికి ఉంది.బాధ,దుఃఖం, కన్నీరు ఎదుటివారిని తృప్తి పరుస్తుంది.కన్నీరు శత్రువుల నుంచి సానుభూతిని సంపాదిస్తుంది. కన్నీరు బంధాన్ని,స్నేహాన్ని పెంచుతుంది.ఏడుపుతో అనుబంధాలు బలపడతాయి.ఏడుపు ఒత్తిడిని తగ్గిస్తుంది.కన్నీరు కార్చడం వలన ఇరువురి మధ్య విభేదాలు తొలగి బంధం మరింత బలపడే అవకాశం ఉంది.ఏడుపు అనేది చెంపల మీదుగా కారుతున్న కన్నీళ్ళతో ముడిపడి ఉంటుంది.కన్నీరు విలక్షణమైన ఏడుపు శబ్దాలతో కూడి ఉంటుంది.చాలా తరచుగా విచారం మరియు దుఃఖం,ఏడుపు,కోపం,నవ్వు లేదా హాస్యం,నిరాశ,పశ్చాత్తాపం లేదా తీవ్రమైన భావోద్వేగాల ద్వారా కన్నీళ్లు ప్రేరేపించబడతాయి. నిజాయితీ లేని పశ్చాత్తాపం యొక్క కపటమైన ప్రదర్శనను మొసలి కన్నీరు అని పిలుస్తారు.మనిషి మనసులో తీవ్రమైన బాధ కలిగినప్పుడు భావోద్వేగంతో కన్నీరు కార్చడం జరుగుతుంది. దుఃఖంతో కళ్ళ నుండి కన్నీరు కార్చేటప్పుడు అతను ఒక్కడే ఉంటాడు.కన్నీరు కార్చిన సమయంలో అతని వెంట ఎవరూ లేరు.అతని లోపల కలిగే దుఃఖాన్ని దిగమింగుకొని ఒక్కడే అనుభవిస్తాడు.అతని దుఃఖంలో తోడుగా ఎవరు ఉండరు అనే వాస్తవం తెలియజేయడం,కళ్ళనుండి కురిసే కన్నీళ్ళకు ఏ రంగు ఉండదు కాబోలు అని ప్రశ్నించడం ఆశ్చర్యం కలిగిస్తుంది.నిజంగానే కళ్ళ
నుండి కార్చే కన్నీళ్లకు ఏ రంగు ఉండదు.మనిషి
ఎందుకు కన్నీళ్లు కారుస్తాడు? మనిషి దుఃఖంలో మునిగి ఉన్నప్పుడు అతనితో పాటు తోడుగా ఎవరు ఉండరు.కన్నీళ్ళకు ఏ రంగు ఉండదు అని
భావోద్వేగంతో కూడిన కవితలోని భావాలు పాఠకుల హృదయాలను ఆలోచింపజేస్తాయి.కవి గుల్జార్ షాయరీ కవితలో వ్యక్తం చేసిన భావం అద్భుతంగా ఉంది.తెలుగులోకి షాయరీ కవితను చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత.(7)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన చేసింది. గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాలు పాఠకుల హృదయాలను ఇట్టే ఆకట్టుకుంటాయి.గుల్జార్ షాయరీ కవితను గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తిగా ఉందా? అయితే షాయరీ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.అలౌకిక అనుభూతులను సొంతం చేసుకోండి.
“నేను తన వాడిని … ఈ రహస్యం
“ఆమెకి తెలిసిపోయింది !
“కానీ …ఆమె ఎవరిదో ….
“ఈ సవాలు నన్ను నిద్ర
“పొనివ్వట్లేదు !
నేను అనేది తెలుగు భాషలో ఒక మూల పదం.నేను అనే పదం సర్వ నామంగా వాడుతారు.ఒక మనిషి తన గురించి తాను చెప్పే సందర్భంలో నేను అనే పదాన్ని ఉపయోగిస్తాడు.తన వాడిని అనగా తనకు స్వంతం అనే అర్థం వస్తుంది.అతను తనకు సంబంధించిన వాడు అని అర్థం.ఎవరికి తెలియకుండా దాచబడినది రహస్యం.మనకు తెలిసిన ఒక విషయాన్ని ఎవరితోను చెప్పకుండా ఉంచటం రహస్యం.ఇతరులు ఎవరికి తెలియని విషయం రహస్యం.గుప్తంగా ఉండిన విషయం రహస్యం.ఆమె అనే తెలుగు పదం ఒక ఆడ మనిషిని గురించి వేరొకరికి చెప్పే సందర్భంలో ఉపయోగిస్తారు.ఆమె ఒక స్త్రీని ఉద్దేశించి చెప్పడానికి వాడే సర్వనామం.జవాబుకు వ్యతిరేకమైనది సవాలు.ప్రత్యుత్తరాన్ని కోరే వాక్యం సవాలు. ప్రశ్నకు జవాబు ఇవ్వ లేక పోవడం సవాలు.శత్రువు యొక్క సవాలును తోసి పుచ్చి వెళ్ళడం సవాలు.నిద్ర లేదా నిదుర ఆంగ్లంలో Sleep అని అర్థం.శరీరానికి సంబంధించిన విశ్రాంతి స్థితి నిద్ర.మనుషుల దైనందిన జీవితంలో నిద్రకు ముఖ్య భాగం ఉంది.మానవ జీవితంలో నిద్ర ప్రాథమిక అవసరం. శారీరకపరంగా నిద్ర అత్యంత ముఖ్యమైనది.నిద్ర పౌరుల ప్రాథమిక హక్కు అని రాజ్యాంగంలో రాయబడి ఉంది. ఆరోగ్యకరమైన జీవనానికి నిద్ర చాలా అవసరమైనది.నిద్ర, విశ్రాంతి,ఆరోగ్యరీత్యా మానవులకు తప్పనిసరి అవసరం ఉంది.నేను తన వాడిని అని ఆమె మనసులో అనుకుంటున్నది. అతను తనకే స్వంతం అని మరియు అతను తనకు సంబంధించిన వాడు అని ఆమె మనసులోనే ఆరాధిస్తున్నది. ఆమె నన్ను అమితంగా ప్రేమిస్తున్నది.ఆమె నాపై ఎనలేని ప్రేమ కురిపిస్తున్నది.ఆమె అనురాగంతో చూపుల బాణాలు వేస్తున్నది. ఆమెను చూడగానే నా మనసు వశం తప్పినది.ఆమెకు నా మనసు అంకితం అయిపోయినది.ఆమె తెలివైనది.నేను నా మనసులో దాచి పెట్టిన రహస్యం ఆమెకు తెలిసిపోయింది. ఆందాలు చిందే రూప లావణ్యాలతో ఆమె మెరిసిపోతున్నది. సౌందర్యవతి అయిన ఆమె ఎవరిదో అనే విషయం నాకు నా జీవితంలో ఒక సవాలుగా మారింది.జీవితంలో సవాలు వేయడం అనేది మామూలు విషయం కాదు.అలనాడు శ్రీరామచంద్రుడు జనక మహారాజు పెట్టిన పరీక్షలో శివధనస్సును అవలీలగా విరిచినాడు.శ్రీరాముడు ఆ పరీక్షలో నెగ్గాడు. సీతమ్మను వివాహం ఆడినాడు.నా ఆలోచనల్లో ఆమె నిండి ఉన్నది.ఆమె గురించిన ఆలోచనలు తనను నీడలా వెంటాడుతున్నాయి.అందాలరాశి అయిన ఆమె తనకి చెందాలని మనసులో తీరని కోరికగా ఉంది.కానీ ఆమె తనకు దక్కుతుందా? ఎవరికి దక్కుతుంది? ఎవరిదో ఈ సవాలు ? ఎవరు నెగ్గుతారు ? అనే విషయంలో నిద్ర కూడా పోవటం లేదు అని కవి గుల్జార్ వ్యక్తం చేసిన భావం అద్భుతంగా ఉంది.షాయరీ కవితలోని భావాలు పాఠకులను ఆలోచింప జేస్తాయి.షాయరీ కవిత పాఠకులను ఏదో తెలియని లోకంలోకి విహరింప చేస్తుంది.గుల్జార్ షాయరీ కవితను చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత.(8).
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి).
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన చేసింది.గుల్జార్ కవితలోని భావాలు పాఠకుల హృదయాలపై చెరగని ముద్ర వేస్తాయి.మానవ జీవితంలోని సంఘర్షణలను భావస్ఫోరకంగా కవితాత్మకం చేయడంలో కవి గుల్జార్ దిట్ట అని చెప్పవచ్చు.గుల్జార్ షాయరీ కవిత గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తిగా ఉందా?అయితే షాయరీ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్ళి దృష్టిని సారించండి. అలౌకిక అనుభూతులను సొంతం చేసుకోండి.
“ నేనెంత వెర్రి వాడినో చూడు !
“ఎక్కడైతే …. కనీసం ప్రేమ అన్న పదం కూడా
“అలవాటుగా లేదో … అలాంటి నగరంలో
“కూడా ప్రియా నీ కోసం నిరీక్షించాను !
ఒక మనిషి తన గురించి తాను చెప్పే సందర్భంలో
నేను అనే పదాన్ని ఉపయోగిస్తాడు.ఎంత అనేది పరిమాణాన్ని తెలిపే పదం.వెర్రి వాడు అంటే మానసిక అనారోగ్యం కలవాడిగా,మూర్ఖుడిగా ఉన్న వాడు.అసహజమైన వింత కోరికలు కోరడం వెర్రివాని చేష్టగా అనిపిస్తుంది.ఎక్కడ అనేది ఒక ప్రదేశాన్ని సూచించడానికి ఉపయోగించే పదం.
కనీసం ఎక్కడ అనే ప్రశ్నకు సమాధానం పొందవలసి ఉంటుంది.ప్రేమ అనేది ఉన్నతమైన ప్రేమ స్థాయిని సూచిస్తుంది.ప్రేమ అంగట్లో దొరికే వస్తువు కాదు.అది స్వతహాగా మనసులో నుండి పుట్టుకు రావాలి. ప్రేమించడానికి హృదయం ఉండాలి. ప్రేమించబడడానికి వ్యక్తిత్వం ఉండాలి.జీవితం పువ్వు లాంటిది.పువ్వులోని మకరందమే ప్రేమ. శరీరంలో చోటు చేసుకునే రసాయనిక మార్పుల ప్రభావమే ప్రేమ.ఒక వ్యక్తిని క్షణం కూడా విడిచి ఉండ లేక పోవటం ప్రేమ.ఎంత చూసినా,ఎంత మాట్లాడినా,తనివి తీరకపోవడం ప్రేమ.పదే పదే ఆ వ్యక్తి గురించి ఆలోచించడం,గుండె వేగంతో కొట్టుకోవడం,ఇలా ఒక్కో చర్యకు ఒక్కో హార్మోన్ ప్రభావం ఉంటుంది.వ్యామోహం అంటే కామం. కామం శారీరక వాంఛలు తీర్చుకునే వరకు మాత్రమే ఉంటుంది.అమ్మాయి అందంగా ఉంటే ప్రేమించడం అన్నది ఒక రకంగా ఆకర్షణ కిందకు వస్తుంది. అనుబంధం ఉన్నప్పుడు ఇద్దరి వ్యక్తుల మధ్య ప్రేమ ఎక్కువ కాలం నిలుస్తుంది.ఎన్నో రకాల ప్రేమలు ప్రకృతిలో అగుపిస్తాయి.కాలానికి కరగని కొవ్వొత్తి ప్రేమ.మనసుకు నచ్చిన మధురానుభూతి ప్రేమ. ప్రేమంటే ఒకరిని ఒకరు అర్థం చేసుకోవడం.స్త్రీ పురుషుల మధ్య ఉండే అభిమానం ప్రేమ.ప్రేమికుల మధ్య నడిచే వ్యవహారం ప్రేమ.ప్రేమ ఏదేని వస్తువు కొరకు లేదా మాట కోసం పడిగాపులుగాయడం నిరీక్షణ.ఆమె కొరకు ఆతను ఎదురు చూడటం నిరీక్షణ అని చెప్పవచ్చు.నేను ఎంత వెర్రి వాడిని చూడు అని తన గురించి తాను చెప్పుకోవడంలో ఆశ్చర్యంతో కూడిన ప్రేమ,అనురాగం అతనిలో దాగి ఉందేమో అనిపిస్తుంది.అతను తనలో తానే మధన పడడం బాధను కలిగించే విషయంగా పరిగణించాలి.అతను ఎందుకు అలా మాట్లాడ వలసి వచ్చింది? అనేది ఆలోచించాల్సిన విషయంగా తోస్తుంది.ఇందులో ఏదో మతలబు ఉంటుంది.ఏదో అతని హృదయానికి తగిలిన బాధ అయి ఉంటుంది.అందుకే అలా అతను తనకు తానే వెర్రివాడిగా చెప్పుకోవడం జరిగింది.ఎక్కడ అయితే? అని ఆ ప్రదేశం గురించి తెలుపక పోవడం,ఖాళీని పూరించక పోవడం,ఎవరికైనా సందేహాలు పొడ చూపుతాయి.ఎక్కడ? ఏ ప్రదేశం? అనేది ఉంటుంది.అది ఇక్కడ కనిపించడం లేదు.అతడు ఆమెను ప్రేమిస్తున్నాడు అనే భావన ఎదుటి వారికి కలుగుతుంది.కనీసం ప్రేమ అనే పదం కూడా ఉచ్చరించని చోటు ఉంటుందా? ప్రేమ కోసం పరితపించని చోటు ఉంటుందా? అని సందేహాలు ముప్పిరిగొంటాయి.ఏదైనా మళ్లీ మళ్లీ చేస్తూ ఉండే అదుపు తప్పిన ప్రవర్తన ప్రేమికునిలో అలవాటుగా కనబడుతుంది.అతను ప్రేమికుడిగా ఆమె గురించి మనసులో ఆవేదన చెందుతున్నాడు.అలాంటి ప్రేమ తెలియని నగరంలో కూడా ఆమె రాక కోసం, మృదువైన మాట కోసం,చల్లని పిలుపు కోసం పడిగాపులు పడ్డాడు.తాను ప్రేమించిన ఆమె కొరకు నిరీక్షించడం ఎంత బాధాకరమో,అనుభవించిన వ్యక్తికే తెలుస్తుంది. ఆమె కొరకు నిరీక్షించిన తనకు అది ఒక స్వీయ శిక్షలా ఉంది.నిన్ను ప్రేమించినందుకు ప్రేమ లేని నగరంలో నీ రాక కొరకు నా సమయం వెచ్చించి వెర్రివాడిలా నిరీక్షించాను అని వ్యక్తం చేసిన కవి గుల్జార్ భావం అద్భుతంగా ఉంది.గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాలు పాఠకులను ఆలోచింపజేస్తుంది.షాయరీ కవితను తెలుగులోకి చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత.(9)
తెలుగులోకి అను సృజన : గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి)
ప్రఖ్యాత కవి,జ్ఞానపీఠ అవార్డు గ్రహీత,గుల్జార్ కలం నుండి జాలువారిన షాయరీ కవిత ఇది.గుల్జార్ హిందీలో రాసిన షాయరీ కవితను గీతాంజలి (డాక్టర్ భారతి) తెలుగులోకి అను సృజన చేసింది. గుల్జార్ షాయరీ కవిత జీవంతో తొణికిసలాడుతుంది.గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవిత గురించి తెలుసుకోవాలని ఆసక్తిగా ఉందా? మనసు పెట్టి షాయరీ కవితా చరణాల్లోకి వెళ్లి దృష్టిని సారించండి.అపారమైన అనుభూతులను ఆస్వాదించండి.
“ఈ కళ్ళున్నాయే అవి చెరువులో … కొలనులో
“కావు.కానీ నీళ్ళతో నిండిపోతాయి !
“హృదయం కూడా గాజు ముక్క కాదు
“అయినా విరిగి ముక్కలై పోతుంది
“కానీ ఈ మనిషున్నాడు చూడండి … తాను
“ఋతువు కానే కాడు
“కానీ అన్ని కాలాల్లో మారిపోతూనే ఉంటాడు !
కన్ను కాంతిని కంటి నరాల ద్వారా మెదడుకు సమాచారాన్ని అందించే అవయవం.కన్ను మానవులలో ముఖ్యమైన జ్ఞానేంద్రియం.కండ్లు మానవుని ముఖానికి రెండు వైపులా అమర్చబడి ఉంటాయి.కళ్ళు మనుషులకు కెమెరా వలె పని చేసి బాహ్య రూపాల్ని రంగులతో సహా ఉన్నవి ఉన్నట్టుగా మెదడుకు పంపుతాయి.కళ్ళు మనిషికి చాలా ప్రధానమైనవి.కళ్ళు లేని జీవితాన్ని ఊహించడానికి కూడా ఎవ్వరు సాహసించరు. మనిషి కళ్ళను జాగ్రత్తగా కాపాడుకోవాల్సిన ఆవశ్యకత ఎంతో ఉంది.నదుల నుండి వచ్చే వరదల ద్వారా చెరువులు నీటితో నిండుకుంటాయి. చెరువులు సాధారణంగా మంచి నీటితో కళకళలాడుతుంటాయి.చెరువులు తరచుగా మానవ నిర్మితములైనవిగా ఉంటాయి.చెరువులు అత్యంత జీవవైవిధ్యం కలిగి ఉంటాయి.చెరువులు వ్యవసాయానికి,పశువులకు మరియు మానవులకు నీరు అందించడంలో అనేక విధాలుగా ఉపయోగపడుతున్నాయి.చాలా వరకు చెరువులు వర్షం మీద ఆధారపడి ఉంటాయి.అనేక గ్రామాలలో చెరువు నీటిని త్రాగడానికి ఉపయోగిస్తారు. కొలనులు కూడా నీటికీ నిలయాలుగా ఉంటాయి. గుల్జార్ లోకంలోని మనుషుల కళ్ళ గురించి చెబుతున్నాడు.మనుషుల కళ్ళున్నాయే అవి నీటితో కళకళలాడే జలాశయాల వంటి చెరువులు, కొలనులు కావు అని చెబుతున్నాడు.కానీ మనుషుల కళ్ళు నీళ్లతో నిండిపోతాయి అని వ్యక్తం చేసినాడు.మనుషుల కళ్ళు నీళ్లతో నిండిపోవడం ఏమిటి?అని మనలో సవాలక్ష సందేహాలు పొడ చూప వచ్చు.ఏదైనా బాధ కలిగినప్పుడు మనుషుల కళ్ళు కన్నీళ్ళతో నిండిపోతాయి అనేది ఎవ్వరు కాదనలేని వాస్తవం.గుండె లేదా హృదయం మానవ శరీరానికి రక్తాన్ని పంపిణీ చేసే ముఖ్యమైన అవయవం.హృదయంలోని ప్రత్యేకమైన కండరాలు నిరంతరాయంగా పని చేసి మనిషిని బతికిస్తున్నాయి.హృదయం చాతీకి ఎడమ వైపు ఉంటుంది.గాజు అనేది స్పటికాకారం కాని ఘనం. గాజు పారదర్శకంగా మరియు రసాయనికంగా జడత్వంతో ఉంటుంది.మనిషిలో నిండి ఉన్న హృదయం కూడా గాజు ముక్క కాదు.అయినా విరిగి ముక్కలు అయిపోతుంది అన్నాడు.మనిషి హృదయానికి గాయం అయ్యేంత వరకు తెలియదు. నిజంగానే మనిషి హృదయం గాజు వస్తువు కానప్పటికీ ఏదో తెలియని బాధకు గురి అయి మనసు గాజు వస్తువు వలె విరిగి ముక్కలై పోతుంది అనేది వాస్తవం.తెలుగు సంవత్సర కాలంలో ప్రకృతి ప్రకారం విభజించిన కాలానికి ఆరు ఋతువులుగా పేర్కొన్నారు.1) వసంత ఋతువు: చైత్రమాసం, వైశాఖమాసం.ఈ కాలంలో చెట్లు చిగురించి పువ్వులు పూస్తాయి.2) గ్రీస్మ ఋతువు :జ్యేష్ఠ మాసం,ఆషాడ మాసం.ఈ కాలంలో ఎండలు మెండుగా ఉంటాయి.3) వర్ష ఋతువు : శ్రావణ మాసం,భాద్రపద మాసం.ఈ కాలంలో విరివిగా వర్షాలు కురుస్తాయి.4) శరదృతువు : ఆశ్వయుజ మాసం,కార్తీక మాసం.ఈ కాలంలో వెన్నెల ఎక్కువ కాంతివంతంగా ఉంటుంది.5) హేమంత ఋతువు: మార్గశిర మాసం,పుష్యమాసం.ఈ కాలంలో మంచు కురుస్తుంది. వాతావరణం చల్లగా ఉంటుంది.6) శిశిర ఋతువు : మాఘమాసం,ఫాల్గుణ మాసం.ఈ కాలంలో చెట్లు ఆకులు రాల్చుతాయి.భూగోళంపై నున్న ఇతర జీవులతో పోల్చి చూస్తే మానవులు చాలా పురోగతిని సాధించారు అని చెప్పడంలో సందేహం లేదు.మానవునిలో వివేకం,ఆలోచన,భాష వంటి విషయాలు మెదడు అత్యున్నత స్థాయిలో అభివృద్ధి చెందడానికి ఉపయోగపడినాయి.కానీ ఈ మనిషున్నాడు చూడండి… తాను ఋతువు కానే కాడు.కానీ అన్ని కాలాలలో మారిపోతూనే ఉంటాడు అని చెబుతున్నాడు.మనుషులలో పేరుకొని పోయిన విచ్చలవిడితనం,విశృంఖలత్వం,వింత ప్రవర్తనను పరిశీలించి కవి గుల్జార్ చెప్పినట్లుగా తోస్తోంది.మనిషి అన్ని కాలాలలో ఒకే రీతిగా ఉండక మారిపోవడం ఏమిటి?అని మనకు ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది.మనుషుల ప్రవర్తన ఋతువుల కాలాలకు కూడా అందకుండా మార్పు పొందడం సహజం అనిపిస్తుంది. మనుషులకు ఏమైంది? మనుషుల్లో మానవత్వం మృగ్యం అయి పోయింది.మానవత్వం లేని స్వార్థంతో కూడిన మనుషుల ప్రవర్తనను చూసి కలిగిన ఆవేదన షాయరీ కవితగా రూపు దిద్దుకొన్నట్లుగా తోస్తోంది.మనుషులలోని విశాల భావాలు మానవతకు దోహదం చేస్తాయి.మనుషుల్లో విశాల భావాలు కొరవడడం తీవ్రమైన ఆందోళన కలిగిస్తుంది.గుల్జార్ మనుషుల వింత ప్రవర్తనను నిశితంగా పరిశీలించి చెప్పినట్లుగా ఉంది.మనిషి ఎందుకు విపరీతంగా ప్రవర్తిస్తున్నాడు.మనిషిలో కలిగిన మార్పుకు కారణం ఏమిటి? అనేది అంతు పట్టకుండా ఉంది.మనిషిలో కలిగిన వినూతన మార్పు ఋతువులకు కూడా అందకుండా ఉంది అని వ్యక్తం చేసిన భావం పాఠకుల హృదయాలను ఆలోచింపజేస్తుంది.గుల్జార్ షాయరీ కవితలోని భావాలు అద్భుతంగా ఉన్నాయి.గుల్జార్ హిందీలో రచించిన షాయరీ కవితను తెలుగులోకి చక్కగా అను సృజన చేసిన కవయిత్రి గీతాంజలిని (డాక్టర్ భారతిని) అభినందిస్తున్నాను.
మూలం: The Rattrap
AUTHOR: Selma Lagerlof
స్వేచ్చాను వాదం: పద్మావతి నీలంరాజు
……………………….
నేను నా కధ నే చెప్పుకోవాడానికి మీ ముందుకొచ్చాను. నా కేమి పేరు లేదు. ఇల్లు లేదు. నేనొక తిరుగుబోతుని. మరోలా అర్ధం చేసుకోకండి. నా పొట్టను నింపుకోవడం కోసం ఊరూరూ తిరిగే ఒక బిచ్చగాడిని. నాకీ సమాజంలో ఏ విలువలేదు. నేను నేనే. స్విట్జార్లాండ్ లోని గనుల ప్రాంతాలలో తిరుగుతుంటాను. అడుక్కొన్నప్పుడు వచ్చిన డబ్బులతో ఎలుకల బోనులు కొన్నింటిని కొని అమ్ముతుంటాను. అలా అని నేనేమి వ్యాపారవేత్తని కాదు. ఎలుకల బోనులను అమ్ముకోవడం నా కున్న గుర్తింపు. ఆ నెపంతో ఊళ్ళు తిరుగుతూ ఉంటాను. కొన్ని సార్లు చిల్లర దొంగతనాలు కూడా చేస్తుంటాను. నన్ను చూసిన వాళ్ళెవ్వరు ఒక్క నిముషం కూడా వాళ్ళ ముందు నిలుచోనివ్వరూ. నన్ను చూస్తూనే చీదరించుకుంటారు. వారి వాకిట్లోనుండి తరిమేస్తుంటారు. ఒక్కో రోజు నాకు వీధి కొళాయి నీళ్ళే గతి. అంత చలిలోనూ రోడ్డు పక్కనే నా మకాం. అందుకే నన్ను నేను ఒక బిచ్చగాడిలాగా,చిల్లర దొంగ లాగ, ఎలుకల బోను లను అమ్ముతూ తిరిగే వాడి లాగ పరిచయం చేసుకున్నాను.
కానీ, నా గురించి ఒక నిజం మీకు చెప్పాలి. నా జీవితం నాకెన్నో పాఠాలు నేర్పుతుంది. కానీ వాటన్నిటికంటే ఎత్తున పెట్ట గలిగే ఒక “సత్యం”నా జీవితాన్నే మార్చేసింది. నేనంత చదువుకొన్న మేధావిని కాదు. నా ఈ ఎలుకల బోనులే నాకేదో జీవిత సత్యాన్ని చెపుతున్నట్లనిపిస్తుంది. వాటిని చూస్తుంటే ఒక విచిత్రమయిన భావన నా మదిలోమెదులుతుంటుంది. ఈ ప్రపంచం ఒక పెద్ద ఎలకలబోనని. ఈ మడుసులంతా ఎలుక ల్లాటి వారనీ. ఇందులో ఎలుకని బట్టి ఎర ఈ బోనులో పెట్ట బడుతుంది. ఆ ఎర కోసం ఆశపడి లోపలకు పోయిన ఎలుక అక్కడే శాశ్వతంగ బందీ అయిపోతుంది. ఈ మడుసులు అంతే! ఎదో ఆశ.ఆకర్షణ . ఇలాటివేవీ లేని నాలాటివాడికి కూడు, గుడ్డ అనే ఆశను చూపెడుతుంది; అన్ని ఉన్న వాడికి అందం, ఆనందం,సుఖం ఐశ్వర్యం లాంటి ఆశలను రేకెత్తిస్తూ ఆకర్షిస్తుంటుంది ఈ పెపంచకం తన లోకి. పిచ్చి మనిసి! తనెలాంటి బోనులోకి దూరుతున్నాడో తెలుసుకోలేడు. లోలోపలికి పోతూనే ఉంటాడు. అక్కడే ఇర్రుక్కు పోతాడు. బయటికి రావాలన్న ఆలోచనే కలగదు. ఆ ఆశల మాయ నుండి బయటకు రావాలనే ప్రయత్నం కూడా చేయడు. ఇదే జీవన సత్యం. నేను కూడా కూడు గుడ్డ కోసం వెతుకుతూ ఈ బోనులోనే తిరిగాడు తుంటాను ఒక ఎలక పిల్ల లాగ!
***********************
ఆ రోజు సాయంత్రం అయిపొయింది. చాలా చల్లటి వాతావరణం. తిరిగి తిరిగి అలిసి పోయిన నేను ఒక మైనింగ్ గ్రామ శివార్లలోకి చేరుకున్నాను. ఆ ఊళ్లోని వాళ్లెవరు నాకు ఒక్క బ్రెడ్ ముక్క వేయలేదు. రాత్రి అవుతున్నది. చలి బాగా పెరిగింది. చివరి ప్రయత్నంగ ఆ గ్రామ శివారులో ఉన్న ఒక పెంకుటి పంచముందు నిలుచున్నాను. ధైర్యం చేసి తలుపు తట్టాను. ఒక పెద్దాయన తలుపు తెరిచాడు.
“ఎవరు?”
“అయ్యా ! నేనెవరయితే ఏముంది. ఈ రాత్రికి మీ పంచన నాకు తల దాచుకోవడానికి అనుమతిస్తారా?”ఎంతో వినయంగా అడిగాను.
“అయ్యో ! అదెంత భాగ్యం!లోపలకి రండి.”అంటూ ఎంతో ఆప్యాయంగా నన్ను లోపలకు ఆహ్వానించాడు.
ఈ సారి ఆశ్చర్యపోవడం నావంతయింది. ఎందుకంటే నన్నందరూ చీదరించుకొని తరిమేసే వాళ్లే.
“ధన్యవాదములు,”అంటూ లోపలకి ప్రవేశించాను. ఆ ఇంటికి ఒక ప్రవేశ ద్వారము , వెనక గోడకు ఊచలు లేని కిటికీ ఉన్నాయి. మొత్తమంతా ఒకటే గది. ఒక పక్క వంట సామగ్రి తో పాటు ఒక పొయ్యి మండుతూ ఆ గది ని వెచ్చగా ఉంచుతున్నది.
“చాలా చలిలో వచ్చినట్లున్నారు,”అంటూ నాకు ఎంతో సాదరంగ బ్రెడ్ సూపు ఇచ్చాడు తాగడానికి. నాకింకా నమ్మకం కలగడం లేదు. నన్నిలా ఆదరించే మనిసి ఈయనేనా అని.
“భగవంతుడా! నువ్వున్నావు. ఇంకా మానవత్వం,” అని నాలో నేనే అనుకొన్నాను.
“చూడండి! మీ పేరేమిటో నాకు తెలియదు. మీరెవరో ఎక్కడనించి వచ్చారో నాకు తెలియదు. అయినా ఈ ఒంటరి బతుకులో , ఈ నిడి రాత్రి లో నాకోసం ఆ ప్రభువు పంపిన అతిధిగ భావిస్తున్నాను. నాకు కూడు గుడ్డకి లోటు లేదు. నేనొక ఇనుప కర్మాగారంలో పని చేశాను. పెద్దవాడనవటం చేత పనిచేయలేక మానేసాను. ఆ వచ్చిన డబ్బుతో ఒక ఆవు ను కొనుక్కున్నాను. ఆ ఆవే నన్ను పోషిస్తుంది. నాకు ఖర్చులకు పొగా మిగిలిన కొద్దీ నార్లను (knorr- swiss currency) ఇలా ఈ తోలు సంచీలో భద్ర పరుచుకుంటాను.” అని నాకా తోలు సంచీని తెరిచి అందులో నలిగి ఉన్న ముప్పయి నార్ల (swiss knorrs) విలువ చేసే మూడు నోట్లను చూపించి ఆ తోలు సంచీని తిరిగి ఆ గోడ కున్న మేకుకే తగిలించాడు.
నాతో కాసేపు మజోలి (swiss cards game) కూడా ఆడాడు. నాకు ఒక పొగాకు చుట్టను కూడా ఇచ్చాడు తాగడానికి. ఆ రాత్రి అంతా అతను నాకు చాలా కబుర్లు తన గురించి చెప్పాడు. నేను మగతగా వింటూనే ఉన్నాను.
“చూడు! తెల్లవారుఝామున నేను ఆవు పాలు పితికి అమ్ముకోవడానికి వెళతాను. నువ్వు పడుకో. ఎప్పుడు లేవాలనిపిస్తే అప్పుడే లేవచ్చు. ఎప్పుడు వెళ్లాలనిపిస్తే అప్పుడే వెళ్ళవచ్చు, సరేనా! కానీ వెళ్లేముందు ఈ తలుపువేసి గొళ్ళెం తగిలించి వెళ్ళు.”అని చెప్పి ఆ పెద్దాయన కూడా నిద్దర పోయాడు.
ఆయన ఎప్పుడు లేచాడో తెలియదు కానీ నేను లేచేసరికి మాత్రం లేడు. నేను లేచి నా కాళ్ళు చేతులు సాగతీసుకొని బయటకు వచ్చి తలుపుకు గొళ్ళెం పెట్టి, కొంత దూరం నడిచాను. నా మనస్సంతా ఆ ముప్పయి నార్ల వైపే లాగుతున్నది. “ఆ ముసలాడు లేడు కదా! నేనే తీశానని ఎవరికీ తెలుస్తుంది!” అనుకొంటూ ఆ ఇంటివైపుకి మళ్లాను. ఈ సారి మాత్రం నేను తలుపు తీసుకొని లోపలకు వెళ్ళలేదు. వెనకవైపున్న కిటికీ గుండా ఇంట్లోకి ప్రవేశించాను దొంగలాగా. ఆ ముప్పయి నార్లను తీసుకొని అలాగే బయటికి వచ్చి వేగంగా నడక సాగించాను.
అప్పుడప్పుడే సూర్యోదయం అవుతున్నది. నా మనసంతా ఆలోచనలతో నిండిపోయింది. ఆ ముసలాయన ఇల్లు చేరుకొని తన రొఖం పోయిన విషయం తెలుసుకోనుంటాడు. అంతేకాదు వెంటనే పోలీసులకి కూడా చెప్పుంటాడు. అందుకే నేను ఇలా రహదారి లో ప్రయాణించ కూడదు.” అనుకొంటూ పక్కనున్న చిన్న దట్టమయిన అడవి మార్గం లోకి ప్రవేశించాను. అక్కడే అసలు కధ మొదలయింది.
********************
సాయంత్రం వరకు ఇంకో పల్లె కు చేరే దారి కోసం వెతుకుతూనే ఉన్నాను. ఎంత తిరిగిన అదే చోటుకి చేరుతున్నాను. కానీ ఆ అడవి నుండి బయట పడే మార్గం మాత్రం నాకు కనిపించలేదు. తిరుగుతూనే ఉన్నాను అక్కడే బోనులో పడ్డ ఎలకలాగ. సాయంత్రమై పోయింది దట్టమయిన మంచు. చలి కోరికేస్తున్నది.
చీకట్లు కమ్ముకొస్తున్నాయి. అలసి పోయి ఒక చెట్టునానుకొని కూలబడ్డాను. నా స్థితి చూసి నాకే జాలనిపించింది. ఈ సారి నేనే ఆ ముప్పయి నార్ల కోసం బోనులో ఇరుక్కు పోయిన భావన కలిగింది.
అలా నా పక్కనే ఉన్న ఎలుకల బోనులను చూస్తుంటే, ఇప్పుడు ఇలా బందీ గాఉండటం నా వంతే నెమో అని కూడా అనిపించింది. అలా ఆలోచిస్తూ చుట్టూ పరికించి చూసాను. చాలా దూరము నుండి ఒక మినుకు మినుకు మంటున్న దీపపు కాంతి కనిపించింది. కొద్దిసేపటికి సుత్తి తో ఇనుప ముక్కను కొడుతున్న శబ్దం కూడా వినిపించింది. మళ్లి ఆశరేకెత్తింది. అటువైపుగా ఆ చిరుచీకట్లలోనే నడక సాగించాను. అక్కడక్కడా కాళ్ళకు రాళ్లు కొట్టుకున్నాయి. ముళ్లకంపలు తగిలి చేతులు గీరుకు పోయాయి. అయినా ఆ దీపం వైపే ఆశగా ఒక దీపపు పురుగులాగా దూసుకువెళ్లాను. అది ఒక ఇనుప కర్మాగారం. నిప్పుల కొలిమి దగ్గర కూర్చొని ఒక కూలి కాల్చిన ఇనప ముక్కను సుత్తి తో కొడుతూ సాగతీస్తున్నాడు. అంతా చీకటిగానే ఉన్నది. ఆ కొలిమి వెలుగు తప్ప.
“అయ్యా ! నేనొక బాటసారిని. ఈ రాత్రికి ఇక్కడే ఎక్కడయినా కూర్చుని సేద తీరటానికి అనుమతినిస్తారా?” అడిగాను. అతనేమీ మాట్లాడలేదు. కళ్ళతోనే ఒక మూల చూపించాడు. బాగా మసకగా ఉన్నది. అయినా అదే చాలన్నట్లు ఆ మూలకు వెళ్లి నా దగ్గరున్న చింకి రగ్గుని నిండా కప్పుకొని, నా ఎలుకల బోనులను ఒక పక్కనే పెట్టి, మొహం కూడా కప్పుకొని ముడుచుకొని ఆ మూల కూర్చున్నాను.
*************
కొద్దిసేపటికల్లా ఎవరో వచ్చినట్లనిపించింది. ఆ వ్యక్తి కర్మాగరం మొత్తం చూసిన తరువాత కొలిమి దగ్గరకు వచ్చాడు. ఆ కూలి చాలా మర్యాదగా లేచి నుంచున్నాడు. ఆయన చేత్తోనే నీ పని నువ్వు చేసుకో అన్నట్లు సైగ చేసి వెళ్ళబోయి నేను కూర్చున్నమూల వైపు చూస్తూ దగ్గరకొచ్చి పరికించి చూసాడు. అయన వెలుగువైపుకి ఉండడంతో నేను గుర్తుపట్టగలిగాను ఆయనని, ఆ కర్మాగారం యొక్క యజమాని రాంసజో(Ramsjo Iron Factory).
“ఎవరు మీరు? ఇక్కడెందుకు కూర్చున్నారు?”
నాకు భయమేసింది. నేను మాట్లాడితే లేక వెలుగులోకి వస్తే నన్నొక బిచ్చగాడినని గుర్తు పడతాడేమో, అప్పుడు నన్ను అక్కడి నుంచి కూడా తరిమేయొచ్చు. అందుకనే నేను చీకటి వైపే మరింతగా ఒరిగి పోతు మౌనంగా ఉన్నాను.
“మీరు!మీరు!”అంటూ ఎదో గుర్తు చేసుకుంటున్నట్లు చూసి, “మీరా! కెప్టెన్ వన్ స్టాహాలే! ఎన్నాళ్లకు నేను మీకు గుర్తొచ్చాను. నన్ను వెతుకుంటూ ఇంత దూరం వచ్చారా!” అంటూ సంతోషం ఆశ్చర్యం ముప్పిరిగొనగా, “ఇంత కాలం ఏమైపోయారు? ఇప్పటికైనా వచ్చారు. అదే సంతోషం! ఇంటికి వెళదాం రండి. చాల మంచి రోజున వచ్చారు. ఈ రోజు క్రిస్టమస్. మనం కలిసి జరుపుకుందాము” అంటూ ఎంతో ఆనందంతో ఆప్యాయంగా తన ఆప్తమిత్రుడిని కలుసుకున్న ఆనందంతో పిలిచాడు.
నాకు మళ్ళి భయమేసింది. ఈ మసక చీకటిలో ఆయన నన్ను సరిగా గుర్తించలేదనుకుంటా. నన్నే తన ఆప్త మిత్రుడనుకుంటున్నాడు. ఇది ఒకందుకు మంచిదేలే. నేనేమి మాట్లాడక పోతే, నా గురించి తెలుసుకొనే అవకాశమే ఉండదు. ఎదో లాలచి నన్ను ఆవహించింది. జాలితో అయన నాకు ఇక్కడ ఉండడానికి అనుమతి నివ్వొచ్చు, అలాగే మరో రేండు నార్లు కూడా ఇవ్వచ్చు అన్న ఆశతో మళ్ళి మౌనంగా ఉండిపోయాను. అయన ఏమనుకున్నాడో ఏమొ కొద్దీ సేపు నన్ను బతిమాలి నేను రానేమొ నని అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
********************
రాంసజో, ఇనుప కర్మాగారం యజమాని, ఇల్లు చేరుకున్నాడు. “ఎడ్ల!ఎడ్ల !”అని ఆనందంతో తన కూతురిని పిలిచాడు. ఎడ్ల విలమన్ సన్ రాంసజో యొక్క ఏకైక కూతురు. భర్తను పోగొట్టుకొని చాలా కాలంనుంచే ఆమె తండ్రి దగ్గరే ఉంటున్నది.
“నాన్న గారు! ఏంటి అంత సంతొషంగా కనిపిస్తున్నారు. రేపు క్రిస్టమస్ అనా? లేక ఏదైనా విశేషం జరిగిందా మన కర్మాగారంలో?” అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది.
“నీకు తెలుసా ,ఎడ్ల? నువ్వు చాలా చిన్నపిల్లగా ఉన్నప్పుడు నేను స్విస్ సైన్యం లో పని చేశాను. అక్కడ నాకొక మిత్రుడు ఉండేవాడు. చాలా మంచి మనిషి. ఎదో అవినీతి ఆరోపణలతో అతను పదవి పోగొట్టుకున్నాడు. అంతేకాదు కొంత కాలం అతన్ని జైల్లో కూడా ఉంచారని వినికిడి. ఎప్పుడు విడుదల అయ్యాడో, ఎక్కడికెళ్ళి పోయాడో ఎవరికీ తెలియదు. నేను కొంత కాలం తరువాత సైన్యం వదిలేసి కర్మాగారం పెట్టుకొని ఇక్కడకు వచ్చేసాను”అని ఊపిరి సలుపుకోకుండా చెప్పాడు.
“ఓహో ! నాన్నగారు! మీరు ఈ విషయం ఇది వరకు కూడా చాలా సార్లు చెప్పారు. ఇప్పుడేం జరిగిందో చెప్పండి?”అంటూ ఎదురు ప్రశ్న వేసింది ఎడ్ల.
“అదే చెపుతున్న! ఆ కెప్టెన్ మిత్రుడు మన కర్మాగారం లో ఒక మూలాన కూర్చొని కనిపించాడు.
“అవునా!” ఆశ్చర్యపోయింది ఎడ్ల.
“నేను రమ్మని ఆహ్వానించాను. రేపు క్రిస్టమస్ కదా ! అతను మన అతిధిగా వస్తే ఎంత బాగుండేది! కానీ బాగా బతికి చెడ్డ మనిషి. అందుకే నాతో రావటానికి సందేహించాడు ”అంటూ వాపోయాడు రాంసజో.
“అయ్యో! మీరంతగా బాధ పడకండి. నేను వెళ్లి అతన్ని మన ఇంటికి తీసుకొచ్చే ప్రయత్నం చేస్తాను.” అంటూ ఎడ్ల విలమన్ సన్ గుర్రపు బగ్గీ లో కర్మాగారంకు వెళ్ళింది. ఆమెను చూస్తూనే కూలి చాల సగౌరవంగా నిలుచున్నాడు. ఆమె అతన్ని గమనించకుండానే మూలన కూర్చుని ఉన్న నా దగ్గరకి వచ్చింది.
“నమస్తే! ఈ రోజు రాత్రి నుండి క్రిస్టమస్ వేడుకలు మొదలవుతాయి. మీరు అతిధిగా మా ఇంటికి రావాలి. మా నాన్న గారు చాలా సంతోషిస్తారు.ఏమంటారు?” అంటూ ఎంతో ఆదరం తో పలికింది.
ఆ మసక వెలుతురులో ఎడ్ల ఒక దేవదూత లాగా కనిపిస్తున్నది. తెల్లటి గౌను పైన ఎర్రటి యాక్ ఊలు తో చేసిన కోటు వేసుకొని చాల అందంగ,చాలా హుందాగా కనిపించింది.
అయినా నాకు నా గురించి ఆమెకు చెప్పాలనిపించలేదు. ఎందుకంటే నేను కేవలం ఎలుకల బోనులను అమ్ముకుంటూ తిరిగే ఒక బిచ్చగాడినని తెలిస్తే ఆమె నన్ను ఇక్కడ ఉండనీయదు. అలా కాకపోతే, తన తండ్రి గారి మిత్రుడిగా భావించి నాకు ఒకటో రెండో నార్లను కూడా ఆ ప్రభువు పేరిట దానం చేయొచ్చు. అందుకని నేను నా గురించి చెప్పక పోవటమే మేలు అనుకొని మౌనంగా ఉండిపోయాను.
అతను ఏమి మాట్లాడకపోవడంతో ఎడ్ల అనుకుంది మనసులో,”ఇతను చాలా భయం లో ఉన్నాడు. ఒకవేళ ఏ దొంగతనం చేయలేదు కదా? లేక పోలీసులకు చెబుతామని భయపడుతున్నాడా?”
ఇలా ఆలోచిస్తూ “చూడండి! మీరు దేనికి భయపడవలసిన పనిలేదు. ఈ ఒక్క రోజుకే మీరు మా అతిధి గ ఉండొచ్చు. విశ్రాంతి తీసుకొని తెల్లవారగానే మీరు వెళ్లిపోవచ్చు. మిమ్మల్ని ఎవరు నిరోధించరు. మీకే ఇబ్బంది కలగకుండా చూసుకునే బాధ్యత నాది” అన్నది.
నాకామె మాటల్లో స్వచ్ఛత కనిపించింది. మళ్ళి ఎదో ఆశ. ఆమె పైన నమ్మకముంచి ఆమె వెనకాతలే వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను.
కర్మాగారం యజమాని ఎదురొచ్చి నన్నెంతో ఆప్యాయతతో ఇంట్లోకి ఆహ్వానించాడు. పనివాడిని పిలిచి, “ఈయనకి గడ్డం చేసి, తల జుట్టు ని కూడా సరిగా కత్తిరించి, తలారా స్నానం చేయించమని చెప్పాడు.”
ఎడ్ల తన తండ్రి గారి ఒక మంచి బట్టల జత నాకివ్వమని కూడా పనివాడి కిచ్చింది. తెల్లటి పొడవాటి అంగి, కింద ఊలు ప్యాంటు పైన ఫర్ కోటు వేసుకున్నాను. జుట్టు కత్తిరించి, గడ్డం తీసేయడం తో నన్ను నేనే పోల్చుకోలేక పోయాను. అలా నేను నా నిజ రూపంలో రాంసజో ముందుకి వెళ్ళాను.
ఆయన అవాక్కయిపోయాడు. మొహం కోపంతో ఎర్రబడింది. “నువ్వు నా కాప్టెన్ మిత్రుడివి మాత్రం కాదు. నువ్వెవరో చెప్పు! లేదా!నేనిప్పుడే నిన్ను పోలీసులకి అప్పగిస్తాను. నిజంచెప్పు. నువ్వెవరో నాకు ముందే చెప్పాలిగదా ! మా ఇల్లు చేరటానికి ఇంత నాటకం ఆడతావా.” అంటూ ఆవేశంతో ఊగిపోయాడు.
ఎడ్ల వారిస్తున్నా వినకుండా,”తక్షణం ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపో “అని ఆదేశించాడు.
“అయ్యా! మీరెంత అమాయకులు. జీవిత సత్యం తెలుసుకోలేక నా మీద అభాండాలు వేస్తున్నారు. నిజం చెప్పాలంటే! నేను మంచి భోజనం, మంచి పడక దొరుకుతాయన్న ఆశలో చిక్కుకొని, మీ అమ్మాయి గారు పిలవగానే వచ్చాను. ఎలక లాగా మీ ఈ బోనులో చిక్కుకున్నాను. మీకు నా మీద కోపం రావడం సహజం. కానీ నేను నా గురించి చెప్పకపోవడానికి కారణం మీరు చూపిన ఎర. మంచి భోజనం కోసం, ఒక్క రాత్రయినా పడుకోవటానికి చోటు కోసం వెదికే నాకు, మీ అమ్మాయి గారి ఆహ్వానం నన్నీఉచ్చు లోకి లాగింది. ఎందుకంటే నేను చాలా అల్పుడిని! మీలాంటి గొప్పోళ్ళకు గొప్పగొప్ప ఆశలు ఆకర్షణలు వేచి ఉంటాయి. నాలాగే మిమ్మల్ని కూడా ఎదో ఒక రోజు ఈ ఉచ్చులోకి లాగుతాయి. నాకి ప్రపంచం అనే బోను వేసే ఎర కేవలం కూడు గుడ్డ మాత్రమే. మీకు అంత కంటే పెద్ద పెద్ద ఎరలను వేస్తుందీ ప్రపంచం, మిమ్మల్ని కూడా ఈ బోనులోకి లాగటానికి. ఎందుకంటే మీరయినా నేనయినా ఈ ఎలుక లాంటి వాళ్ళమే. ఇలా ఆశలతో ఈ ప్రపంచమనే బోనులో చిక్కుకు పోయి బతుకుతాము. మనకేదారి కనిపించదు.”అంటూ ఎంతో సంస్కారంగా మాట్లాడాడు. అతని మాటల్లోని సత్యం ఎడ్ల ను ఎంతో ఆకర్షించింది.
“నేను వెళ్ళిపోతాను. నన్ను క్షమించండి. దయతో మీరు రమ్మంటే వచ్చాను. కానీ మిమ్మల్ని మోసగించాలన్న ఆలోచన మాత్రం ఈ అల్పుడిలో లేదు,” అంటూ నేను వెళ్ళడానికి సిద్ధమయ్యాను నా ఎలుకల బోనులతో సహా.
ఎడ్ల కల్పించుకొని “మీరు మాకు అతిధి. మేము పిలిస్తేనే మీరు వచ్చారు. అందుకని నాకు మా నాన్నగారితో మాట్లాడేందుకు కొంచం సమయం ఇవ్వండి. అప్పుడు కూడా మీకే వేళ్లాలనిపిస్తే నిరభ్యంతరంగా మీరు వెళ్లి పోవచ్చు.” అంటూ తండ్రి వైపు చూసి, “నాన్న గారు! ఈయన నిజం చెప్పలేదన్న మాటేగాని, అబద్దం కూడా చెప్పలేదు. మనమే ఆయన్ని మీ మిత్రుడిగా భావించి ఈ క్రిస్టమస్ పర్వదినం నాడు ఆహ్వానించాము. మనం నిజమయిన క్రిస్టమస్ పండుగ జరుపుకోవాలంటే ఆ ప్రభువు ఆదేశం పాటించి అన్న్నార్తులకు పట్టెడన్నం పెట్టాలి. ఈతని రూపం లో ప్రభువు మనకొక అవకాశం ఇచ్చాడు. మనం దానిని సద్వినియోగం చేసుకుందాం.” అంటూ ఎడ్ల నన్ను,ఈ బిచ్చగాడిని, భోజనాల గది వైపు తీసుకెళ్లింది. కూతురి యొక్క స్వభావం తెలిసిన రాంసజో మారు మాట్లాడలేదు.
మంచి భోజనం పెట్టిన తరువాత నాకు ఆమె ఒక అతిదులుండే గదిలో పడక ఏర్పాటు చేయించి, “మీరు ఇక్కడ విశ్రాంతి తీసుకోండి.” అని చెప్పి ఆమె వెళ్ళిపోయింది.
రాత్రి పన్నెడు గంటలకు నాకు మేలుకు వచ్చింది. చర్చి లోని గంటలు మోగుతున్నాయి ఎక్కడ నుంచో “హల్లేలూయ హల్లేలూయ,హల్లేలూయ,”అన్న కీర్తన చాలా లయబద్దంగ వినిపిస్తున్నది. ఆ గది నుండి బయటకు వచ్చి పరికించి చూసాను.
పెద్ద హాలు లాగ ఉన్నది. ఒక మూలన చాలా అందంగా క్రిస్మస్ చెట్టు అలంకరించబడి ఉన్నది. ఆ చెట్టు కింద ఎంతో ఖరీదయిన బహుమతులు పెట్టి ఉన్నాయి. పక్కనే INRI ప్రభువు శిలువ , ప్రభువు చిత్రపటం ఉన్నాయి. ఆ ప్రదేశమంత కొవొత్తుల కాంతిలో ఎంతో అందంగా ప్రశాంతంగ కనిపించింది. నేను అక్కడ కూర్చోని ప్రభువు ని కీర్తించాను. ఆయన దయ అపారం. ఆ తరువాత ఇల్లు విడిచి అక్కడి నుండి వెళ్లి పోయాను ఆ నిడి రాత్రిలో వెలుగును వెతుక్కుంటూ.
*****************
ఎడ్ల ,రాంసజో ఇద్దరు, ఆ బిచ్చగాడు నిద్రించగానే చర్చికి బయలు దేరి వెళ్లారు. ప్రార్థనలలో పాల్గొన్నారు. ప్రార్ధనలు ముగిసిన తరువాత అనుకోని విధంగా వాళ్ళ కర్మాగారం లోనే పని చేసిన ఆ పెద్దాయన వారిని కలిసాడు. క్షెమ సమాచార కబుర్లు అయినా తరువాత, ఆయన, ”అయ్యా! నిన్న రాత్రి మా ఇంటికి ఒక ఎలుకల బోనులను అమ్ముకొనే మనిషి ఆశ్రయమివ్వమని సాయంకాలం వేళ మా ఇంటి తలుపు తట్టాడు. ఒంటరివాడిని కదా! అందుకని ఆ ఒక్క రాత్రయినా నా తోటి మరో మనిషి ఉంటాడన్న ఆశతో ఆ బిచ్చగాడిని ఎంతో ఆదరించాను.”
“ప్రభువు పేరిట మంచి పనే కదా చేసావు” అంది ఎడ్ల.
“అలా కాలేదు తల్లి! ఆ దొంగ వెధవ నేను దాచుకొన్న 30 నార్ల రోఖం పట్టుకు పోయాడు.అతన్ని నేనెంతో విశ్వసించాను,”అంటూ గద్గద స్వరంతో చెప్పాడు.
“అయ్యో! ఎంత పనైయింది.”అంటూ ఎడ్ల జాలి చూపించింది.
“నేను చెబుతూనే ఉన్నాను. వాడు నిజంగానే దొంగ. ఈ రోజు మన దగ్గరున్న విలువయినవన్నీ బయటనే ఉంచాము. అతన్ని ఇంట్లో ఒంటరిగా వొదిలేసి వచ్చాము. దొంగకి ఇంటి తాళాలు ఇచ్చినట్లయింది,” అంటూ “పద పద మన ఇంట్లో ఏమి దోచుకొని పోయాడో” అంటూ ఎడ్ల చేయి పట్టుకొని బగ్గీ వైపుకి లాక్కు పోయాడు రాంసజో.
బగ్గీ ఇల్లు చేరగానే కాపలాదారుణ్ని పిలిచి ,”ఎరా! మన అతిధి వెళ్ళిపోయాడా?” అని వెటకారంగా అడిగాడు.
“యజమాని! ఆయన చర్చి గంటలు మోగిన పది నిముషాలకల్లా వెళ్ళిపోయాడు.
“అవునా ! ఎం పట్టుకెళ్ళాడేంటి?”
“చేతిలో ఒక పాత గొంగళి, ఎలకల బోనులు. మీరిచిన్న బట్టలతోనే ఆయన వెళ్ళిపోయాడు.
“అయినా సరే! ఎడ్ల! త్వరగా పద ఇంట్లో చూడాలి ఏమి పోయాయో!”అంటూ హడావిడిగా ఇంట్లోకి పరుగుతీసాడు ఆయన.
కాపలాదారుడు వెనకనే వస్తున్నా ఎడ్ల కు ఒక చిన్న ప్యాకెట్, ఒక ఉత్తరం ఇచ్చి,”ఆ అతిధి ఇవి మీకు ఇమ్మని చెప్పి వెళ్ళాడు మేడం,” అని చెప్పాడు.
ఎడ్ల అది తీసుకొని ఇంట్లోకి నడిచింది. ఇల్లంతా అలాగే ఉన్నది. కొవొత్తుల వెలుగులో క్రిస్టమస్ చెట్టు దేదీప్యమానంగా వెలిగిపోతున్నది. ఆమె సంతృప్తి గ తన గదిలోకి వెళ్లి ఆ అతిధి ఇచ్చిన ఉత్తరం తెరిచింది.
“ప్రియా మైన మీకు ఒక బిచ్చగాడు వినయంగా రాసుకుంటున్న ఉత్తరం. మీ దయార్ధహృదయం నన్నెంతో ఆలోచింప చేసింది. బతికినంత కాలం ఒక బిచ్చగాడి లాగానో, లేక ఒక చిరు దొంగ గానో బతకవలసిన నన్ను, నా స్థితి ని మార్చేసింది. మీరు నా మీద చూపిన విశ్వాసం, ప్రభువుపేరిట చూపిన దయ నాకు మార్గ నిర్దేశం చేసాయి. ఈనాటి నుండి నేను మీరు ఆతిధ్యమిచ్చిన ఒక మంచి వ్యక్తిగా జీవించటానికి ప్రయత్నిస్తాను. ఇది నేను ఆ ప్రభువు పేరిట మీ దయార్ద్ర హృదయానికి ఇస్తున్న మాట. నాయీ చిన్న బహుమతిని స్వీకరించండి. ఆ ముప్పయి నార్లలను ఆ పెద్దయన వద్దకు చేర్చండి.
కృతజ్ఞతతో
మీ
వాన్ స్టాహలే”
ఎడ్ల అతను ఇచ్చిన మరొక చిన్న ప్యాకెట్టును కూడా తెరిచింది. అందులో నలిగిపోయి ఉన్న మూడు స్విస్ నోట్లు కనిపించాయి. వాటితో పాటు ఒక చిన్న ఎలుకల బోను కూడా పెట్టి ఉంది.
“ఒక బికారి మారిపోయి ఈ ప్రపంచపు బంధాలనుండి విముక్తుడై స్వేచ్చా జీవితాన్ని గడపబోతున్నాడు” అని మనసులోనే ఆ ప్రభువుకు వందనాలు సమర్పించింది ఎడ్ల.
1. పోనీ ! పోనీ !
కోల్‌ కతా ఓ మహానగరం. పెద్ద సంఖ్యలో.. చాలా పెద్ద సంఖ్యలో జనం అక్కడ నివసిస్తూ ఉంటారు. అలాగే అక్కడికి వచ్చిపోయే వారి సంఖ్య కూడా తక్కువేమీ కాదు. లక్షల మంది బస్సులు, స్టీమర్ల, హ్రంలు, ట్రైయిన్లు, ఇలా ఏ వాహనం దొరికితే దానిలో, ఆఫీసులకి, ఇతర పనులకి వెళ్తూ – వస్తూ ఉంటారు. రవాణా సాధనాలన్నీ ఎప్పుడూ క్రిక్కిరిసిపోయి ఉంటాయి.
రామం, సుధీర్‌, జేమ్స్‌, అయూబ్‌ – నలుగురూ వేర్వేరు ఆఫీసుల్లో పనులు చేస్తూ, రోజూ ప్రొద్దున్నే వెళ్ళడం, తిరిగి ఇళ్ళకు రావడం చేస్తూ ఉంటారు. పరస్పరం పరిచయాలైతే లేవు, కాని ఇవ్వాళైతే నలుగురూ ఒకే బస్సులో ప్రయాణం చేస్తున్నారు.
బస్సు ప్రయాణీకుల్తో కిటకిటలాడుతోంది. సూదిమొనంత ఖాళీ కూడా లేదు. రామం, సుధీర్‌, అయితే ఎలాగో అలా త్రోసుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళ గలిగారు. జేమ్స్‌ కొంచెం కష్టపడితే ఇక లోపలికి వచ్చేస్తాడు కాని పాపం ! అయూబ్‌ బస్సు ద్వారం దగ్గరే కడ్డీ పట్టుకుని వ్రేలాడుతూ ఉన్నాడు.
ఇంతలో బస్సు కదిలింది. రోడ్డు మీద జనం బస్సుల్లో జనం. ప్రజల మానసిక థ కూడా దిగజారి పోయింది. ఎవరూ ఎవర్ని లెక్క చేయరు. ఎవరి స్వార్థం వారిదే. ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు రామం.
అంతే ! ధడేలన్న శబ్దం. ఏదో పడిపోయినట్టయింది. ఎవరిదో భయం నిండిన ‘కేక’ హృదయ విదారకంగా వినబడింది. బహుశా అయూబ్‌ పడిపోయినట్టున్నాడు. అలా క్రింద రోడ్డు మీద పడిపోయిన అయూబ్‌ మీది నుండి – వెనకాలే వచ్చిన ఒక వాహనం, వేగం నియంత్రణ కోల్పోయినందున, వెళ్ళిపోయింది. అయినా….
రామం, సుధీర్‌, జేమ్స్‌ మాట్లాడుకుంటున్న మాటలు స్పష్టంగా వినబడుతున్నాయ్‌…
అరే ! భయ్యా ! మా ఆఫీసుకు లేటయి పోతోంది.
పద, పద !! పోనీ ! పోనీ !! బస్సు పోనీ !!
2. మీ గొప్ప కోసమని…
ఒకప్పుడు గురు శిష్యులిద్దరూ ఒక ఊర్లో ఉండేవారు. ఇద్దరూ ప్రతిరోజూ జ్ఞాన సంబంధమైన చర్చ జరుపుతూ ఉండేవారు.
ఒకరోజున గురువుగారు శిష్యుణ్ణి పిలిచి – ”ఇవాళ నేను ఓ గంటసేపు నీ వ్యక్తిగత జీవితం గురించి మాట్లాడుతా.. నువ్వు జాగ్రత్తగా విని విశ్లేషిస్తూ, నేనేం చెప్పానో సరిగ్గా చెప్పాలి” అని అన్నాడు.
ఓ గంటసేపు గురువుగారు తన గురించి చెప్పాక, విశ్లేషించమని కోరగా, ”అయ్యా ! మీరు ఎక్కువగా మీ గురించే మీరు పొగుడుకున్నారు. ఆత్మస్తుతి ఎక్కువైంది. మీకు ”నేను” అనేది ఎంత ఇష్టమని తేలిందంటే, సుమారుగా ప్రతి వాక్యంలోనూ దాన్ని ఉపయోగించారు. ఇక ఇతరుల్ని చాలాసేపు నిందించారు, విమర్శించారు. మీకు మీలోని మంచితనం మాత్రమే కనిపించగా, ఇతరుల్లోని లోటుపాట్లు, తప్పులు మాత్రం మీకు కనిపించాయి”.
”మీ వ్యక్తిగత జీవితం గురించి విన్నాక ”మీరు మీ కీర్తి కోసం, మీ గొప్పత కోసం ఇతరుల్ని విమర్శకు గురిచేస్తూ, వారిలో ఏవో తప్పులు వెదుకుతూ ఉంటారని నాకు అర్థమైంది” అని అన్నాడా శిష్య పరమాణువు.
3. స్వర్ణ యుగం
భూమ్మీద ఒక్కో మతానికి చెందిన ఒక్కో వ్యక్తి మిగిలాడు. పరస్పరం పోట్లాడుకున్న దాని ఫలితంగా ఇలా జరిగింది. ఇప్పుడు వారి కళ్ళల్లో ఈర్ష ్యకి బదులు భయం చోటు చేసుకుంది. తమలో తాము పోట్లాడుకుని, పోట్లాడుకుని మనుషుల ఎత్తు బాగా తగ్గిపోగా, చుట్టూ ఉన్న జంతువుల ఎత్తు బాగా పెరిగిపోయింది. ఆ పశువులన్నీ మనుషుల్ని చుట్టుముట్టాయి.
”ఇక మనం బ్రతికి బట్ట కట్టలేం. ఈ జంతువులు మనల్ని తినేస్తాయి” అని అన్నాడో మనిషి.
మరొకడు కొంచెం తెలివిగలవాడు ”అసలు ఇన్ని శతాబ్దాలుగా మనిషి ఎలా తప్పించుకున్నాడో గదా అని ఆలోచిస్తే, మనుషుల్లోని ఐకమత్యమే దీనికి కారణమని తెలుస్తుంది. కానీ… మతం పేర, కలహాలు ప్రారంభం అయినప్పట్నించే మనిషి పరిస్థితి ఇలా అయిపోయింది” అని అన్నాడు.
”సరే ! మనం ఇప్పుడేం చేద్దాం?” అన్నాడు మూడోవాడు.
”రండి! మళ్ళీ అందరం ఏకమౌదాం. ఐకమత్యమే బలం. అప్పుడు బహుశా మనమే మళ్ళీ గెలుస్తాం” అన్నాడు నాలుగోవాడు.
పశువులు చాలా తెలివి గలవి. మనుష్యులంతా ఒకటైతే మనం వారిముందు నిలబడలేం. ఓడిపోతాం అని అనుకుని మనుష్యుల చుట్టూ ఉన్న కట్టడిని తొలగించి వారికి స్వేచ్ఛనిచ్చాయి.
అంతే ! భూమ్మీద కేవలం మానవతా మతం మాత్రమే నిలబడింది. నవనిర్మాణం, మానవ ప్రగతికి సంబంధించిన స్వర్ణయుగం మరల తిరిగొచ్చింది.
4. సంతాప సభ
స్కూల్లో ఒక విచిత్రమైన ప్రశాంత వాతావరణం నెలకొని ఉంది. పిల్లలంతా లైన్‌లలో నిలబడి మౌనంగా ఉన్నారు. ఇంతలో ఓ కారు హారన్‌ శబ్దం వారి నిశ్శబ్దానికి భంగం కలిగించింది.
గోపీ ఇవాళ మళ్ళీ ఆలస్యంగా వచ్చాడు. రాగానే కారు దిగి భయం భయంగా వెళ్ళి లైన్లో నిలబడ్డాడు. మెల్లగా తన ప్రక్క ఉన్న బాలుని అడిగాడు.
”ఏమైంది?”
”కనబట్టంలా? సంతాప సభ నడుస్తోంది” అని గుసగుసలాడాడు బాలు.
”ఎవరు పోయార్రా?”
”మన రామయ్య మాస్టారు నిన్న రాత్రే కాలం చేసారట”. సంతాప సభ ముగిసింది. ”ఇవాళ స్కూల్‌ మూసేస్తున్నాం” అని ప్రకటించారు హెడ్మాస్టర్‌ గారు.
గోపీకి పట్టలేనంత ఆనందం కలిగింది. బాలు భుజం మీద చెయ్యేసి నవ్వుతూ – ”భలే ! స్కూల్‌ బంద్‌ ! సరేగాని మెట్రోలో క్రొత్త సినిమా విడుదలైందిరా ! పోదామా !
బాలు నిశ్చేష్టుడై అలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు.
5. పలాయనం
డాక్టర్ సారథి తీరిక అస్సలులేని మనిషి. ఇవాళెందుకో బాగా అలసిపోయాడు. రేయింబవళ్ళూ రోగులు, పరీక్షలు, చికిత్స… ఇదే గొడవ. అసలైతే ఎప్పుడూ నవ్వుతూ త్రుళ్ళుతూ ఉంటాడు. మంచిగానే రోగులతో ప్రవర్తిస్తాడు. ఇవాళ… విసిగిపోయాడో ఏమో, ఎటైనా దూరంగా, వెళ్ళి ఏకాంతంగా ఉండాలని అనుకున్నాడు.
అప్పుడే ఆయనకి తన మిత్రుడు సుందరం గుర్తుకొచ్చాడు. స్కూల్‌ రోజుల నుండి ఫ్రెండ్‌. ఎన్నిసార్లు ఇంటికి రమ్మని ఆహ్వానించినా సారథి వెళ్ళలేక పోయాడు. ఇవాళ ఎలాగైనా సరే, వెళ్ళి ఓ 2-3 గంటలు ఆయనతో గడపాలని భావించాడు. కాదు… గట్టిగా అనుకున్నాడు. సారథి ఓ పది నిముషాల తర్వాత సుందరం గారింటి ముందు నిలబడి, కాలింగ్‌ బెల్‌ నొక్కాడు. మొహంలో ఆనందం. ఇక్కడ తననెవరూ… ఏ రోగీ… వచ్చి విసిగించదు” అని అనుకున్నాడు.
ఇంతలో తలుపు తెరుచుకుంది. శ్రీమతి సుందరం డాక్టర్ సారథిని చూసి, గుర్తుపట్టి నమస్కరించింది.
అరె ! మీరు రావడం చాలా మంచిదైంది. మీ స్నేహితుడి ఆరోగ్యం అస్సలు బాగాలేదు. నిన్నట్నించి బాగా జ్వరం ఉంది. రండి.. రండి…” అన్నదావిడ.
ఇటలీ దేశంలో వెరోనా అనే పట్టణం. అక్కడ ధనికులైన క్యాపులెట్లు మరియు మోన్‌ ట్యాగో కుటుంబాలు ఉండేవి. వారి ఇద్దరి మధ్యన చాలా వైరం ఉండేది. వారే కాదు, వాళ్ళ నౌకర్లు కూడా ఒకరినొకరు సహించేవారు కాదు. వారు తిట్టుకోవడం, కొట్టుకోవడం, ఒక్కొక్కసారి ప్రాణాలు కూడా పోగొట్టుకోవడం జరిగేది.
క్యాపులెట్ల కుటుంబంలోని ఒక అందమైన అమ్మాయి జూలియట్‌. మొంటాగ్‌ కుటుంబంలోని రోమియో అనే అబ్బాయి.
లార్డు క్యాపులెట్‌ ఒక పార్టీ ఏర్పాటు చేసి అందరిని ఆహ్వానించమని నౌకర్లతో చెప్పాడు. అప్పుడు మారువేషంలో ఉన్న రోమియో కూడా పార్టీలో చేరాడు. అక్కడ అతను ఒక మూలన కూర్చున్న అందమైన అమ్మాయిని చూసి ఇష్టపడతాడు. ఆమె కూడా అతణ్ణి ఇష్టపడుతుంది. ఆమే జూలియట్‌.
వారి వివాహానికి మత సభ్యుడు (ఫ్రియర్‌) సరే అంటాడు. దీనితో ఆ రెండు కుటుంబాల మధ్య వున్న వివాదం కూడా సమసిపోగలదని అనుకొని వారి వివాహం చేసేందుకు ఒప్పుకున్నాడు. ఆమె నౌకర్ల సహాయంలో రోమియో తోటలోకి దూకాడు. ఆమె బంగ్లా పైనుండి చీర కిందికి జార విడిచింది. అది పట్టుకొని అతడు బంగ్లా పైకి ఎక్కి ఆ రాత్రి వాళ్ళు పెళ్ళి చేసుకున్నారు. అది ఎవరికి తెలియదు. ఒకరి కొరకు ఒకరు తపించేవారు. అయితే జూలియట్‌ తండ్రి ఆమె వివాహం పారిస్‌ అనే అబ్బాయితో నిశ్చయించాడు. కాని ఆ సంబంధం తప్పించుకునేందుకు ఫ్రయర్‌ సహాయం కోరారు. జ్యూలియట్‌ మరియు రోమియో లది స్వచ్ఛమైన గ్రహించిన ఫ్రయర్‌ ఒక ఉపాయం చెప్పాడు.
జూలియట్‌ తండ్రి వీరి పెండ్లి కొరకు గొప్ప కార్యక్రమాలు చేస్తున్నాడు. తీరా పెండ్లిరోజు ప్రయర్‌ సలహా ప్రకారం ఆమె చనిపోయినట్లు ఉండేందుకు నిద్రగోలీలు వేసుకొని పడుకుంటుంది. ఆమెను స్మశానం గొయ్యిలో పడుకోబెడుతారు. అప్పుడు ఫ్రయర్‌ సలహా ప్రకారం ఆమెకు నిద్ర నుండి తెలివి వచ్చేవరకు రోమియో వచ్చి ఆమెను లేపి తీసుకుపోవాలి. కానీ ఈ సలహా లేఖ అతనికి అందలేదు. ఎందుకంటే అతడు తన మిత్రుడు మెరికూషియోన్ను టైబాలుటు చంపినందుకు అతడిని రోమియో చంపేశాడు. అందుకు అక్కడి రాకుమారుడు ఎస్‌ క్యాలస్‌ రోమియోను దేశ బహిష్కరణ చేశాడు. అందువలన ఫ్రయర్‌ వేసిన ప్లాన్‌ అతనికి అందలేదు. అయినా ప్రపంచంలో చెడువార్తలు త్వరగా చేరుతాయి మంచివాటికన్నా ముందు. జూలియట్‌ మరణవార్త తెలిసి రోమియో ఆమె సమాధి వద్దకు వెళుతున్న సమయంలో పారిస్‌ అడ్డుపడుతాడు. ఇద్దరి మధ్య కొట్లాట జరిగి పారిస్‌ చనిపోతాడు. ప్రాణం పోయే చివరిథలో తనను జూలియట్‌ దగ్గరిలో పడుకోబెట్టమని కోరుతాడు. అట్లే చేశాడు రోమియో. రోమియో జూలియట్‌ మరణించి గొయ్యిలో పడివున్న దాన్ని చూసి మానసిక బాధ భరించలేక విషం తాగి చనిపోయాడు. ఇంతలో జూలియట్‌ మెలకువ వచ్చి ప్రక్కన ఉన్న శవాలను చూసి తీవ్రమైన బాధతో రోమియో బాకుతో తననుతాను పొడుచుకొని చనిపోతుంది.
ఎస్‌ క్యాలస్‌ రెండు కుటుంబాలను శాంతింప చేశాడు. అందువలన వాళ్ళ మధ్య వైరం పోయి స్నేహం ఏర్పడింది. మోన్‌ ట్యాగులు బంగారంతో జూలియట్‌ విగ్రహం మరియు క్యాపులెట్లు రోమియో బంగారు విగ్రహం ప్రక్కపక్కన నిలబెడుతామని వాగ్ధానం చేశారు.
”ఇటువంటి విషాధ ఘటన కథ జూలియట్‌ మరియు రోమియోలది, బహుశా ఇంతకుముందు ఎక్కడ జరగలేదేమో అని” రాకుమారుడు ఎస్‌ క్యాలస్‌ ప్రకటించాడు.
షేక్స్‌ పియర్‌ ఆంగ్లంలో 22 పేజీల్లో రచించిన కథ 2 పేజీల్లో తెలుగులో దాని సారాంశం ఇది. ఇక షేక్స్‌ పియర్‌ గురించి కొంత తెలుసుకుందాం.
ఓ నిష్పక్షపాతమా!
ఎర్రని కాకిలాగా అరుదైనదానివి నువ్వు
ఎవ్వరికీ కనిపించకుండా
దుర్గమారణ్యం మధ్య దాక్కున్న
దుమ్ములగొండి రువ్వే చిత్రమైన నవ్వువు నువ్వు
నిన్ను కౌగిలించుకోవాలని కల గంటాను
కానీ కలవడమే గగనమైనప్పుడు
కల ఎలా తీరుతుంది?!
నీలోని సాధుత్వం నిప్పుల పాలైందా?
ఎంతకూ కనపడని నీ మూలంగా
ఏకాంతం లోకి పోయాను
స్వీయ బహిష్కరణ వైపు అడుగులు వేస్తూ
బాధల పదునైన కోరల్లో చిక్కుకుని
గాయపడుతున్నాను ప్రతిదినం
విశుద్ధ విచక్షణ నీ అనుంగు చెల్లెలు
వెలి వేశారు నీతో పాటు ఆమెనూ!
ముఖం చాటేసిన నీ సోదరికీ కరుణ తక్కువేనా?
బుజ్జగించు ఆమెను, బయటికి రమ్మని.
ఆమెమీది అభిమానాన్ని ఆమెముందే
చాటుకోవాలనుంది నాకు
మీరిద్దరు కలిసి నడయాడితే
ఇక్కడ సజావు నెలకొంటుంది
అస్తవ్యస్తమైన ఈ అవని
ఎదురు చూస్తోంది మీ ఆగమనం కోసం
Newer Posts